پیشوایان هدایت : جوادالائمه حضرت امام محمدتقی علیه السلام جلد 11 صفحه 44

ذکر،دعا و مناجات امام جواد علیه السّلام

دعا،مناجات و ذکر جایگاه والایی در فرهنگ اسلامی،به ویژه فرهنگ پر بار اهل بیت علیهم السّلام دارد.یادکرد خداوند در مکتب اهل بیت علیهم السّلام تنها درخواست و راز و نیاز نیست،بلکه همه عرفان و حکمت،اظهار ناچیز بودن در برابر قدرت مطلق و اذعان به فقر و نیازمندی در محضر یگانۀ بی نیاز است.در این جا به برخی از دعاها و مناجات امام جواد علیه السّلام در پیشگاه خداوند اشاره می کنیم.

آن حضرت در قنوت خود دعاهایی می خواند،از جمله:

«أللهم أنت الأول بلا أولیه معدوده،و الآخر بلا آخریه محدوده،أنشأتنا لا لعلّه اقتسارا،و اخترعتنا لا لحاجه اقتدارا،إبتدعتنا بحکمتک اختیارا،و بلوتنا بأمرک و نهیک اختبارا،و أیدتنا بالآلات،و منحتنا بالأدوات،و کلفتنا الطاقه،و جشمتنا الطاعه،فأمرت تخییرا و نهیت تخدیرا،و خوّلت کثیرا،و سألت یسیرا،فعصی أمرک فحلمت،و جهل قدرک فتکرّمت...»؛

بار خداوندا،تو اول هستی[نه آن]اولین در عدد و آخری[نه آن]آخر[که]به حد [ی و نهایتی]محدود باشد.

ما را نه به جهت[و دلیلی]،که از سر فرمانروایی آفریدی،ما را نه بر اثر نیاز،که مقتدرانه پدید آوردی.به حکمت خویش و از سر اختیار ما را[به هیچ سابقه و الگویی]به وجود آوردی.ما را با فرمان و بازداشتن خود آزمودی،با ابزارها[یی که خود آفریدی]ما را یاری کردی و نیازها[ی زندگی]بر ما ارزانی داشتی.در حد توان، ما را فرمان دادی و تکلیف نمودی و ما را به فرمانبرداری از خویش واداشتی.فرمان دادی،اما حق اختیار نیز دادی و با بیم دادنت ما را بازداشتی.بسیار دادی و اندک [بندگی]خواستی.چون از فرمان تو سرپیچی شد،بردباری نمودی و چون قدر تو [از نظر خلق]ناشناخته ماند[و ناسپاسی کردند]،کرامت ورزیدی. (1)