کتابخانه بالقرآن

پیشوایان هدایت : جوادالائمه حضرت امام محمدتقی علیه السلام جلد 11 صفحه 52

صفحه 52

«بر خوان نعمت ابو جعفر ثانی علیه السّلام نشسته بودم و غذا می خوردم.چون از خوردن دست کشیدم و خوان برداشته شد،غلام حضرت خواست تکه های خوراک افتاده بر زمین را برچیند.امام جواد علیه السّلام به او فرمود:آنچه از خوان در صحرا بریزد،برنگیر و آن را واگذار اگرچه ران گوسفندی باشد،اما اگر چیزی از طعام در خانه بر زمین ریخت،آن را بگیر». (1)

روشن است که امام جواد علیه السّلام از آن رو غلام خود را از برداشتن غذای پراکنده شده بر زمین بازداشت تا خوراک پرندگان و جانوران گرسنه شود.

نیکی به مردم

نیکی به مردم از برجسته ترین ویژگی ها و والایی های امام جواد علیه السّلام به شمار می رود که از دید دوست و دشمن دور نمانده و تاریخ آن را ثبت کرده است.داستان زیر یکی از موارد احسان و نیکی امام جواد علیه السّلام است.

«احمد بن زکریای صیدلانی»از یکی از مردم«بست»و«سجستان» (2)که از بنی حنفیه بود نقل کرده است که گفت:«در نخستین روزهای خلافت معتصم،

1- (1)) .وسائل الشیعه 499/6.
2- (2)) .محمد بن بحر رهنی دربارۀ سجستان آورده است:سجستان یکی از بلاد مشرق و همچنان ستم سوز و مقاوم است.در خوبی ها منحصر به فرد است و ویژگی هایی دارد که در دیگر بلاد دیده نمی شود. در دنیا بازرگانی به درستکاری بازرگانان آن سامان یافت نمی شود...آن زمانی که در تمام گستره اسلامی،علی بن ابی طالب را بر فراز منبرها دشنام می دادند،تنها یک بار در این سامان به علی بن ابی طالب بر منبر ناسزا گفته شد و مردم در برابر بنی امیه ایستادند در نهایت بر پیمان خود این مطلب را افزودند که بر منبر آن سامان به کسی دشنام داده نشود...کدامین شرافت و بزرگی یارای رسیدن به ممانعت آنان از دشنام دادن به برادر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم بر فراز منبرهای آن سامان می رسید و این در حالی است که بر فراز منبرهای مکه و مدینه به علی دشنام داده می شود(معجم البلدان 190/3- 191).