مدیریت جهادی صفحه 22

ص:27

در مقابله با دشمن است، تلاشش «جهاد» نامیده می شود؛ آن هم جهادی که شاید امروز، مهمّ محسوب می شود. پس، کشور ما امروز کانون جهاد است و از این جهت هیچ نگرانی ای هم نداریم... از این جهت، بنده که بیشترِ سنگینی بارم این است که نگاه کنم ببینم کجا شعلۀ جهاد درحال فروکش کردن است و به کمک پروردگار

نگذارم؛ ببینم کجا اشتباه کاری می شود، جلوش را بگیرم، مسئولیت اصلی حقیر، همین هاست؛ از وجود جهاد در وضع کنونی کشور، نگران نیستم.(1)

2. عرصه های جهاد و کار جهادی

الف. عرصۀ درونی (جهاد با نفس و ادای حق بندگی پروردگار)

برادران عزیز! تلاش، جهاد و مجاهدت، از همه پسندیده و زیباست؛ بخصوص از کسی که ابزارِ این کار در اختیار اوست و می تواند این جهاد را در بهترین جایگاه خود قرار دهد و از آن بهره ببرد. بهرۀ موردِنظر [از جهاد] چیست؟ آن بهره دو بخش دارد: یک بخشِ شخصی دارد که این اصلِ قضیه است. این را توجّه کنید! قسمت اعظمِ مجاهدت در راه خدا، برای شخصِ خودِ شماست؛ Nعَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ(2)M. اصل قضیه این است که ما باید به عنوان یک بندۀ خدا، از عهدۀ بندگی خدا برآییم: یا می توانیم که در این صورت، سربلند و سعادتمند خواهیم شد؛ یا نمی توانیم که در این صورت، شقاوت است. تلاش و جهادی که می کنیم، سازندگی، خودسازی و دیگرسازی که