- مقدمه 1
- اشاره 3
- الف. پیامبران الهی 8
- 1. شخصیتهای جهادیِ الگو 8
- ج. امیرالمؤمنین علی علیه السلام 9
- ب. پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم 9
- ه. امام خمینی(قدس سره الشریف) 13
- و. شهدا 14
- اشاره 17
- 2. عرصه های جهاد و کار جهادی 22
- الف. عرصۀ درونی (جهاد با نفس و ادای حق بندگی پروردگار) 22
- ب. عرصۀ بیرونی (جهاد مسلّحانه، جهاد فرهنگی، جهاد علمی، جهاد مالی و اقتصادی و...) 25
- اشاره 27
- الف. همراه با تلاش و مجاهدت است 27
- 3. شاخصه های کار جهادی 27
- ب. در مقابله با دشمن است 28
- د. هدفمند و متوجه به آرمانهاست 31
- ج. با همت بزرگ، ایمان عمیق [به خداوند، پاداش الهی و کار] و همراه با قصد خالص است 31
- ه. هوشمندانه، با بصیرت و تدبیر، واقعبینانه و در چهارچوب قانون است 32
- ز. با بهرهگیری از تخصص، تجربه و استفاده از همۀ ظرفیت زیرمجموعۀ خود است 33
- ح. با جوشش ابتکار، بروز استعداد و با تکیه بر توان خودی است 34
- الف. وجود مشکلات و موانع در مسیر حق 36
- 4. سنن و قواعد الهی در کار جهادی 36
- ب. تدبیر به علاوۀ مجاهدت؛ مساوی است با پیروزی 37
ص:41
1- . بیانات در دیدار کشاورزان به مناسبت هفتۀ کشاورزی، 14/10/ 1384.
کشور ما این کار بی سروصدا اتفاق افتاده و هنوز اعلان هم نشده است. به نظر من اهمیت این کار کمتر از کار هسته ای که ما کردیم، نخواهد بود. این کار در آیندۀ پزشکی دنیا ارزش زیادی دارد و دنیا از آن
به عنوان یک انقلاب پزشکی نام می بَرد. «یک گروه جوانِ مؤمنِ انقلابی و واقعاً جهادی»(1) که از همین بچه های جهاد دانشگاهی هستند، راجع به این مسئله چند سال کار کرده اند و به نتایج خوبی رسیده اند؛ البته باید کار ادامه پیدا کند تا به آن نتایج نهایی اش برسد.(2)
4. سنن و قواعد الهی در کار جهادی
الف. وجود مشکلات و موانع در مسیر حق
همۀ این موانع جزوِ سنّتهای الهی است. وجود این موانع تصادفی نیست. این ها سنّت الهی است؛ یعنی تلاش و حرکت با مانع مواجه است و اِلّا جهاد معنا نمیداشت: N وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمینَ وَ کَفی بِرَبِّکَ هادِیاً وَ نَصیراًM(3)؛ در همۀ دعوت های انبیا، دشمنان (موانع) از جن و انس وجود داشتند. در آیۀ دیگر: N وَ کَذلِکَ جَعَلْنا فی کُلِّ قَرْیَهٍ أَکابِرَ مُجْرِمیها لِیَمْکُرُوا فیها وَ ما یَمْکُرُونَ إِلاَّ بِأَنْفُسِهِمْ M(4)؛ در درون جوامع، طبقاتی که وجود آن ها مایۀ فساد، مایۀ مکر بوده است؛ این ها جزء سنّتها بوده است. یعنی هرگز انبیا نگفتند ما آن وقتی که جادّه، صاف است