پیشوایان هدایت : خورشید سامرا، حضرت امام حسن عسگری علیه السلام جلد 13 صفحه 101

ب-روایات رسیده از ائمّۀ معصومین علیهم السّلام

1.روایتی از امام حسین علیه السّلام:از یحیی بن یعمر روایت شده است که گفت:

در نزد حسین علیه السّلام بودم که مرد عرب سیه چردۀ نقابداری بر آن حضرت وارد شده سلام کرد،امام حسین علیه السّلام جواب سلام او را داد.مرد گفت:ای پسر رسول خدا مسأله ای دارم و چندین مسأله از امام علیه السّلام پرسید و امام جواب همۀ مسائل را به او می داد و مرد می گفت:ای پسر رسول خدا راست گفتی،سپس گفت:مرا از عدد پیشوایان بعد از رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله خبر بده.

آن حضرت فرمودند:آنان به عدد نقبای بنی اسرائیل دوازده تن می باشند.

مرد عرب گفت:نام آنان را برای من بازگو کن.

راوی گوید:امام حسین علیه السّلام لختی سر به زیر انداخت و سپس سربرداشت و فرمود:

بله،ای برادر عرب تو را خبر خواهم داد،همانا امام و خلیفه بعد از رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله امیر المؤمنین علیه السّلام است،و حسن و من و نه تن از فرزندان من که از آن ها پسرم علی و بعد از او پسرش محمّد و بعد از او پسرش جعفر و بعد از او پسرش موسی و بعد از او پسرش محمّد و بعد از او پسرش علی و بعد از او پسرش حسن و بعد از او مهدی می باشد که وی نهمین از فرزندان من است که در آخر الزّمان به امر دین قیام می نماید.

راوی گوید:اعرابی برخاست و این اشعار را در مدح آن حضرت می خواند:

«در حالی که گونه هایش می درخشید؛پیامبر دست بر پیشانیش کشید»

«پدر و مادرش از والاترین[طوایف]قریش و جدش بهترین اجداد است» (1).