پیشوایان هدایت : خورشید سامرا، حضرت امام حسن عسگری علیه السلام جلد 13 صفحه 161

نمازگزاردن بر جنازۀ حضرت امام عسکری علیه السّلام

شهادت حضرت امام عسکری علیه السّلام بازتاب بزرگی در سامرا داشت؛آنجا که همۀ مغازه ها تعطیل شده و عموم و خصوص مردم به سرعت و عجله به خانۀ امام ریختند،احمد بن عبید اللّه در روایتی آن روز بزرگ را این گونه توصیف می کند:هنگامی که خبر وفات آن حضرت منتشر گردید شهر سامرا به خود لرزید و از همه جا این ضجّه بلند شد که ابن الرّضا از دنیا رفته است (1)،بازارها تعطیل و درب دکّان ها بسته شد.بنی هاشم،کاتبان،فرماندهان،قاضیان،معدّلان و سایر مردم برای حضور در تشییع جنازۀ آن حضرت سوار شدند و شهر سامرا شبیه به عرصۀ محشر شده بود (2).

پس از این که جنازۀ حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام تجهیز یعنی غسل و کفن گردید،خادم آن حضرت عقید خارج شد و جعفر بن علی را صدا زده گفت:مولای من،برادر شما کفن شد،پس برخیز و بر او نماز بخوان.جعفر بن علی و به همراه او شیعیان که پیشاپیش آنان عثمان بن سعید عمری که یکی از وکیلان امام عسکری علیه السّلام(و بعدها وکیل حضرت حجّت علیه السّلام)بود،داخل شدند.

هنگامی که وارد خانه شدند دیدند حسن بن علی-صلوات اللّه علیه-کفن شده در تابوت قرار گرفته است،جعفر بن علی جلو رفت تا بر آن حضرت نماز بخواند.هنگامی که خواست تکبیر بگوید پسر بچّه ای که صورتش کمی گندمگون و موهایش مجعّد و دندان هایش فاصله دار بود،خارج شده،ردای جعفر را گرفت و به او گفت:ای عمو،من برای نماز خواندن بر پدرم سزاوارترم.جعفر