پیشوایان هدایت : خورشید سامرا، حضرت امام حسن عسگری علیه السلام جلد 13 صفحه 25

7.ابن صبّاغ مالکی

وی گوید:او،یعنی حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام سرور اهل زمان و امام مردمان روزگار خود بود،گفته هایش همه ثابت و استوار و کردارش پسندیده بود،اگر فضلا و بزرگان هم عصرش را همچون قصیده ای فرض کنیم وی شاه بیت آن قصیده می باشد،و اگر آنان را همچون درجی از جواهرات به شمار آوریم وی همچون درّ شاهوار وسط آن گردن بند در شمار خواهد بود؛ یکّه تاز میدان دانش که هیچ کس را یارای هماوردی با وی نبوده و آشکارکنندۀ پیچیدگی های مسائل علمی که این کار هرگز خسته و ملولش نمی کرد؛کسی که با رأی صائب خود به کشف حقایق پرداخته و پیچیدگی ها و دقایق علوم را با فکر نافذ خود آشکار می گردانید؛هم او که در جمع اصحاب سرّ از نهانی های عالم هستی خبر می داد.آن امام همامی که اصل و نسب و نفس و ذاتش آکنده از کرامت بود.خدایش به رحمت واسعه بپوشاند و او را در بهشت پهناور خود ساکن گرداند به حق محمّد صلّی اللّه علیه و اله آمین» (1).

8.علاّمه سبط ابن جوزی

وی در رابطه با حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام چنین گفته است:«وی حسن بن علی بن محمّد بن علی بن موسی الرّضا ابن جعفر بن محمّد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السّلام می باشد.وی دانشمندی راستگو بوده که از پدر و جدش حدیث روایت کرده است» (2).