پیشوایان هدایت : خورشید سامرا، حضرت امام حسن عسگری علیه السلام جلد 13 صفحه 28

بخش سوم

اشاره

جلوه هایی از شخصیت حضرت امام عسکری علیه السّلام

حضرت امام ابو محمّد حسن عسکری علیه السّلام به جهت دارا بودن صفات اخلاقی والا یکی از جلوه های زیبای رسالت اسلام بود.برخورد آن حضرت با دوست و دشمن همواره آمیخته با مکارم اخلاقی و صفات والا بوده است،این پدیده یکی از بارزترین ساختارهای شخصیتی آن بزرگوار بوده که آن را از پدران بزرگوار و جد گرامی خود حضرت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و اله به میراث برده بود؛ پیامبری که مکارم اخلاقی اش همۀ مردم را دربرگرفته بود،اخلاق بزرگوارانه امام حسن عسکری علیه السّلام نیز حتّی بر افرادی که با آن حضرت به دشمنی می پرداختند تأثیری مثبت داشته و آن ها را از دشمنی به دوستی و محبّت نسبت به آن حضرت برمی گردانده است (1).

تاریخ نویسان نقل کرده اند که متوکّل که شدت دشمنی او با اهل بیت علیهم السّلام در نزد خاص و عام شناخته شده و میزان کینۀ وی نسبت به حضرت علی علیه السّلام بسیار بارز است دستور داد تا حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام را به زندان انداخته و بر آن حضرت سخت گیری نمایند.اما زمانی که آن حضرت وارد زندان گردید و مسئول زندان بزرگی و اخلاق والا و هدایت و صلاح آن حضرت را دید،به کلی تغییر عقیده داد،به حدّی که برای بزرگداشت و تعظیم آن حضرت هیچگاه خیره خیره به صورت آن حضرت نگاه نمی کرد،و