پیشوایان هدایت : خورشید سامرا، حضرت امام حسن عسگری علیه السلام جلد 13 صفحه 68

هادی علیه السّلام همواره مترصّد رویدادها و پدیده هایی بود که حیات عموم جامعۀ اسلامی را با تهدید مواجه می ساخت،و در هریک از آن ها-به صورت خاص -موضع گیری خاص آن را به کار می برد تا شیعیان خود را از لغزشگاه های انحراف و وارد شدن در بسیاری از مسائل که جز آشکار شدن هویّت شیعی آن ها و در نتیجه افتادن در دام های هیأت حاکم و سرکوب و شکنجه و زندان فایدۀ دیگری در برنداشت جلوگیری نماید.

امام هادی علیه السّلام با اصحاب و شیعیانش

زندگی حضرت امام هادی علیه السّلام آمیخته با حوادث تلخی بود.چراکه در آن زمان جنگ بر سر قدرت در شدیدترین وضع خود بین فرزندان هیأت حاکم از یک سو و بین امیران و فرماندهان ترک و غیر ترک که در به دست گرفتن حکومت طمع بسته بودند از سوی دیگر درگرفته بود.نتیجۀ این جنگ و جدال این بود که در این شرایط،حضرت امام هادی علیه السّلام و عموزادگان و پیروان آن حضرت متحمّل آزار و شکنجۀ زیادی گردیدند.چراکه هرکدام از آن جدال کنندگان بر سر قدرت،آن حضرت را به عنوان رهبر جبهۀ مخالفان حکومت می دانست.حاکمان عبّاسی اگرچه در میان خود سخت بر سر قدرت درگیر بودند،اما همۀ آن ها به یک اندازه از حضرت امام هادی علیه السّلام وحشت داشتند.آنان،آن حضرت را سرور اهل بیت و پیشوای امت و دارای نفوذ کلمه در میان مردم می دانستند.

حضرت امام هادی علیه السّلام نیز به عنوان مرجع فکری و روحی جامعۀ شیعه و با هدف ایمن سازی مؤمنان در برابر انحرافات فکری،همواره نقش تربیت، راهنمایی و آماده سازی آنان را دنبال می نمود.آن حضرت همواره آنان را از