- وجوب حج 1
- آزادی 3
- اشاره 3
- استطاعت 3
- عقل 3
- 3- سعه وقت 4
- 1- قدرت بدنی 4
- 4- زاد و راحله 4
- 2- نبودن مانع در راه 4
- 5- رجوع به کفایت 5
- اشاره 7
- احکام استطاعت 7
- حج بذلی 10
- اذن شوهر 12
- حج نذری 13
- نایب گرفتن 13
- اقسام حج 22
- اشاره 22
- چند مسأله 22
- حجّ تمتّع 23
- اعمال عمره تمتّع 23
- اعمال حج تمتع 24
- چند مسأله 25
- شرایط حجّ تمتّع 25
- کیفیّت حج (افراد) 27
- کیفیّت حجّ (قران) 27
- اعمال عمره تمتّع 28
- تفصیل اعمال عمره تمتّع 28
- میقات 28
- 1- احرام 28
- اشاره 28
- احرام حجّ تمتّع 30
- لباس احرام 31
- واجبات احرام 31
- نیّت 32
- تلبیه 32
- 1- شکار حیوان صحرائی 35
- اشاره 35
- تروک احرام 35
- 2- جماع 38
- 4- لمس 39
- 5- نگاه 39
- 3- بوسیدن 39
- 6- عقد نکاح 40
- 9- لباس دوخته برای مردان 41
- 7- استمناء 41
- 8- بوی خوش 41
- 11- سُرمه کشیدن 42
- 10- چکمه و جوراب 42
- 13- دروغ و دشنام 43
- 12- نگاه در آینه 43
- 14- جدال 44
- 15- کشتن جانوران بدن 44
- 16- زینت 44
- 17- مالیدن روغن 45
- 19- پوشانیدن سر برای مردان 45
- 18- جدا نمودن مو 45
- 20- پوشانیدن صورت برای زنان 46
- 21- زیر سایه رفتن برای مردان 46
- 22- خون 47
- 23- ناخن گرفتن 48
- 25- سلاح 48
- 24- کافور 48
- چند مسأله 49
- درخت و گیاه حرم 49
- 2- طواف 49
- شرایط طواف 49
- اشاره 49
- واجبات طواف 51
- چند مسأله 54
- 3- نماز طواف 57
- 4- سعی 58
- 5- تقصیر 60
- اشاره 61
- تفصیل اعمال حجّ تمتّع 61
- 2- وقوف در عرفات 62
- 1- احرام 62
- 3- وقوف در مشعر الحرام 63
- 4- رمی جمره عقبه 65
- 5- قربانی 67
- 6- حلق یا تقصیر 69
- 7- طواف زیارت 71
- 8- دو رکعت نماز طواف 71
- 9- سعی بین صفا و مروه 71
- 11- نماز طواف نساء. 72
- 12- بیتوته در منی 72
- 10- طواف نساء. 72
- 13- رمی جمرات 74
- احکام عمره مفرده 75
- اعمال عمره مفرده 76
- احکام محصور 77
- احکام مصدود 77
- نماز در شهر مدینه و مکه 78
- آداب حج 79
- آداب احرام 80
- آداب ورود به حرم 81
- آدب ورود به شهر مکّه و مسجد الحرام 81
- آداب طواف 84
- آداب نماز طواف 85
- آداب سعی 86
- آداب عرفات 88
- آداب مشعر الحرام (مزدلفه) 91
- آداب برگشت به منی 93
- آداب برگشت به مکه مکرّمه 93
- آداب وداع 94
- اعمال مدینه منوّره 96
- زیارت پیامبر اکرم (ص) 97
- زیارت حضرت زهرا (علیها السلام) 98
- زیارت ائمه بقیع (علیهم السلام) 99
- زیارت ابراهیم فرزند پیامبر (ص) 101
- زیارت فاطمه بنت اسد (علیها السلام) 102
- 9- زیارت حضرت حمزه (ع) 103
- اعمال شب عرفه 104
- زیارت شهدای احد 104
- اعمال روز عرفه 107
مسأله: دوّم از واجبات حج تمتّع: وقوف (یعنی بودن) در سرزمین عرفات است با قصد قربت، و چنین نیّت می کند: در سرزمین عرفات از اذان ظهر تا غروب آفتاب وقوف می کنم برای حج تمتّع قربهً الی الله.
مسأله: حدود عرفات به وسیله علامتهای موجود تعیین شده است و وقوف خارج از آن کافی نیست.
مسأله: وقت وقوف در عرفات از اوّل اذان ظهر روز نهم ذی الحجّه است تا غروب آفتاب، و این وقوف فی الجمله از ارکان حج است که ترک عمدی تمام آن موجب بطلان حج می شود ولی اگر مقداری از این وقت را عمداً ترک نماید معصیت کرده اما حج باطل نیست، و در غیر عمدش معصیت نیز نیست.
مسأله: اگر کسی از روی فراموشی وقوف به عرفات را به کلّی ترک کرد تا وقت وقوف تمام شد حجّش صحیح است و به وقوف مشعر اکتفا می شود، و اگر تا وقت باقی است یادش آمد باید فوراً به عرفات برود و وقوف را انجام دهد چه آن وقت باقیمانده از وقت وقوف اختیاری عرفه باشد (که از اوّل اذان ظهر است تا غروب آفتاب) یا وقت اضطراری آن (که از اوّل غروب آفتاب روز عرفه است تا اذان صبح عید قربان) و در این صورت به هر اندازه که وقوف کند حتّی ربع ساعت یا کمتر کافی است
و بودن تمام شب لازم نیست.
مسأله: اگر از روی فراموشی قبل از غروب آفتاب از عرفات خارج شد چنانچه تا وقت باقی است متوجه شود باید به عرفات برگردد، و اگر متوجه نشد چیزی بر او نیست و حجش صحیح است.
مسأله: اگر قاضی عامّه به ثبوت هلال حکم نمود و نزد شیعه ثابت نشد در موارد تقیّه دو صورت دارد:
1- شیعه علم به خلاف ندارد، دراین صورت تبعیّت از قاضی عامّه نماید و وقوف عرفه و مشعر طبق فتوای آنها مانعی ندارد و حج صحیح است.
2- شیعه علم به خلاف داشته باشد (مثلًا یقین دارد یا بیّنه شرعیّه اقامه شده که عرفه دوشنبه است و قاضی عامّه یکشنبه را عرفه قرار داده) اگر احتیاط حرجی باشد و با مشکل زیاد مواجه گرد بعید نیست بگوئیم وقوف بر طبق فتوای قاضی مجزی است و حج صحیح است ولی سزاوار است احتیاط ترک نشود، و در این صورت انجام دادن اعمال منی در روز عید حقیقی حرجی نیست و باید در مثال مزبور اعمال منی را روز سه شنبه انجام دهد.