برکات سرزمین وحی صفحه 119

ص: 122

می‌گیرم که از آن روز اثری از آن بیماری در خود ندیده‌ام و دیگر به پزشک مراجعه نکرده‌ام.»

تقاضای بیست بار تشرّف:

نامبرده خاطره دیگری بدین شرح نقل می‌کند:

«در سال 60 به عنوان خدمه کاروان به حجّ مشرف شدم. در آن دوران هنوز لباس روحانیت نپوشیده بودم.

چون زبان عربی بلد بودم مدیر کاروان حقیر را با چند نفر پیش پرواز فرستاد که اوّل به مدینه و از آنجا به مکّه رفتیم و اوّلین بار که مُحرم شدیم و به طرف مکّه حرکت کردیم، از مسجد شجره تا مکّه مشغول ذکر بودم و لحظه شماری می‌کردم کعبه و مسجد الحرام را ببینم. وقتی از باب ابراهیم وارد شدیم و چشمم به کعبه افتاد، حدود 10 دقیقه ایستاده بودم و در حالی که به کعبه نگاه می‌کردم اشک می‌ریختم. بعد از آن به طواف پرداختیم و پس از نماز طواف برای سعی به جانب کوه صفا رفتیم. با دوستان بر کوه صفا نشستیم و همگی به خواندن دعا پرداختیم. در آن حال و در آن مکان عرض کردم: خدایا! این حرم و کعبه را خیلی دوست