توضیح المناسک صفحه 14

ص: 26

بوده کفایت از حجة الإسلام نمی‌کند؛ ولی هرگاه قصد وظیفه فعلی را داشته و حجی را که خداوند از او خواسته نیت کرده و اشتباهاً آن را بر حج استحبابی تطبیق کرده کفایت از حجة الإسلام می‌کند.

مسأله 49

هرگاه به کسی که مستطیع نیست گفته شود حج بجا آور خرج تو بر عهده من، حج بر او واجب می‌شود در صورتی که قبول آن منتی نداشته باشد و سبب هتک نباشد و این حج را حج بذلی گویند؛ و در واجب شدن حج بذلی شرط نیست که اطمینان داشته باشد که طرفش از بذلش برنگردد بلکه همین که به او بگوید بر او واجب می‌شود؛ ولی هرگاه وثوق و اطمینان داشته باشد که از بذلش برمی‌گردد حج بر او واجب نمی‌شود؛ و همچنین در استطاعت بذلی شرط نیست که عهده‌دار خرج عیالات شخص شود کسی که خرج عیالاتش به عهده او نیست؛ یا چیزی که عیالات را تا بازگشت تأمین کند در اختیار باشد؛ یا رفتن به حج و برگشت از آن تأثیری در تأمین هزینه آنان ندارد و در حرج و مشقت واقع نمی‌شود حج بر او واجب می‌شود؛ ولی هرگاه خرج عیالات به عهده او باشد و چیزی که عیالات را تا بازگشت تأمین کند در اختیار ندارد و رفتن و برگشتن تأثیری در تأمین هزینه داشته باشد و در حرج و مشقت واقع می‌شود باید عهده‌دار خرج عیالات شخص شود؛ و الّا حج بر او واجب نمی‌شود چنانچه در شرایط واجب شدن حج رجوع به کفایت به تفصیلی که در مسأله (27) گفته شد در استطاعت بذلی هم معتبر است مخصوصاً در صورتی که رفتن به حج