جامع المسائل استفتائات آیت الله محمد فاضل لنکرانی صفحه 110

ص:133

اقامت محقق نمی شود.

سؤال 489:کسی که در غیر وطن اصلی اش زندگی می کند و برای رفتن به محلّ کار باید از حدّ ترخص بگذرد،حکم نماز و روزۀ او در محلّ زندگی و محلّ کار چیست؟

جواب:اگر قصد اقامت ده روز در محلّ سکونت فعلی نداشته باشد،در هر دو محلّ نماز او شکسته و روزه اش باطل است.

سؤال 490:شخصی در غیر وطن اصلی خود برای تحصیل آمده است.اگر این شخص در محلّ تحصیل خود قصد اقامت ده روز کند،آیا می تواند در طول اقامت خود به شهرهای هم جوار محل تحصیل خود مسافرت کند؟

جواب:اگر به حد مسافت شرعی مسافت کند قصد اقامت او به هم می خورد.

ولی اگر حدود چند ساعت در کمتر از مسافت شرعی سفر کند،قصد اقامت او به هم نمی خورد.

سؤال 491:این جانب از وطن اصلی خود به تهران آمده ام و قصد اقامت ده روز کرده ام و از اوّل بنا داشته ام همه روزه برای کار به بهشت زهرا بروم،آیا نماز و روزه ام صحیح است؟

جواب:نماز شکسته و روزه صحیح نیست،چون قصد اقامت ده روز در یک مکان را ندارید.

کسی که محل کار یا تحصیل او در غیر وطن اوست

سؤال 492:کسانی که شغلشان در سفر است مانند دانشجویانی که از شهرستانها به تهران آمده و معمولا جمعه ها به وطن برمی گردند،یا معلمانی که همه روزه از تهران برای تدریس به کرج می روند و عصر برمی گردند،با توجه به اینکه این افراد قبلا مقلد حضرت امام رحمه اللّه بوده اند و بعد از رحلت ایشان با اجازۀ آیات عظام آقای اراکی و آقای گلپایگانی و آقای خویی به تقلید امام باقی مانده اند،نسبت به نماز و روزه چه وظیفه ای دارد؟

جواب:به نظر این جانب نماز این افراد در غیر از وطن خودشان بنابر احتیاط شکسته است ولی این قبیل افراد که شغلشان در سفر است می توانند در این مسأله