جامع المسائل استفتائات آیت الله محمد فاضل لنکرانی صفحه 468

ص:491

حدود

ارتداد

سؤال 1868:چنانچه فرد مسلمان فطری،در مقام احتجاج و منازعه با عدّه ای در مورد ائمه اطهار علیهم السّلام این کلمات را به زبان آورد:(کدام دین؟کدام قرآن؟پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و علی علیه السّلام و امام صادق علیه السّلام چه کسی بودند؟همه اینها دروغ است)،آیا استعمال الفاظ فوق،از مصادیق سبّ و دشنام به آن بزرگواران می باشد؟

جواب:اگر در شرایط عادی و با توجه و التفات،جملات مذکوره را به زبان بیاورد،و از طرفی مانند حضرت ابراهیم علیه السّلام در مقام تمهید مقدمه،برای ابطال نظر دیگران نباشد،جملات مذکوره چون انکار اصل دین و قرآن و رسالت است، موجب ارتداد است.و داخل در عنوان سبّ نیست.و در مفروض سؤال،ارتداد فطری است.

سؤال 1869:شخصی نه اهل نماز و نه روزه است.در حین صحبت با همکارانش،نعوذ باللّه نسبت به خداوند متعال فحّاشی خواهر کرده است و بار دوّم تکرار کرده و گفته است:که چه کسی آخرت را دیده،تکلیف شرعی ما در این باره چیست؟مرقوم بفرمایید.

جواب:از موضوع شخصی اطلاع ندارم.بطور کلّی اگر کسی با قصد و التفات و اختیار نسبت به خداوند-العیاذ باللّه-فحّاشی کند.هر چند به نحو مفروض در سؤال،فحش بدهد قتلش واجب می شود:ولی تا به مطالب مذکوره یقین حاصل