حج در آینه عرفان صفحه 102

می‌تواند جوانب تاریک حیات را روشن کند. حج قبل از این که یک امر عقیدتی یا دستور مذهبی یا سنت الهی باشد یک فرمان آموزشی و تربیتی و یک عامل بسیار مؤثر و مهم برای تحرک در همه شؤون وجود است.

خداوند مهربان به بنده با اخلاص و عبد ارجمندش ابراهیم علیه السلام دستور داد تا مردم را برای طواف آن حریم بخواند، باشد که از این فیض عظیم الهی بهره گرفته و سود بی‌نهایت برند.

خانه خدا یک آزمایشگاه است و باید از اولین نفر زائر تا آخرین فردشان در این مرکز معنوی آزمایش شوند.

این خانه از سنگ‌های سیاه بی‌آلایش، بدون زینت و نقش و نگار بنا شده، تا از طریق به‌جا آوردن اعمال ظاهر و باطن و انجام مناسکش، مردم از کشش‌های مادی غلط و جاذبه‌های شیطانی رها شوند.

قرار داشتن خانه حق در دامنه کوه‌ها، سراشیب دره‌ها، کنار بیابان داغ و سوزان و صحرایی بدون آب و علف و در میان ریگزار و سنگستان، خود یکی از اسرار است و شاید سرّ آن این باشد که مردم را با جلب به آنجا از غرق شدن در زرق و برق‌های پوچ رهایی دهند و به آنان بفهمانند که اگر مادی‌گری صرف، اساس حیات بود، باید جلوه‌های مادی پیرامون حرم از همه جا بیشتر می‌شد.

آری، این امکان بود که آن خانه را از زمرد سبز، یاقوت درخشان، لؤلؤ و مرجان و طلای ناب و نقره بنا کنند، اما این ساختمان با توجه به معانی بلند مناسکش، میدان سینه را از تصرف شیطان خالی کرده و کوشش و تلاش آن دشمن خطرناک را برای از بین بردن شخصیت معنوی انسان خنثی می‌کند.