حجاز درصدر اسلام صفحه 424

خانه احمدبن سهل جنب خانه ابن علقمه است و آن همان خانه‌ای است که رسول الله (ص) در فتح مکه گفت که هر کس به خانه ابوسفیان رود در امان است.

ذکر حمامهای مکه و شمار آنها

در مکه شانزده حمام بوده است: از جمله حمامی بوده است در وادی که خراب شده و از میان رفته است و حمامی پایینتر از آن، جنب کوچه خیبریان که راه به وادی دارد. و حمام علی بن عیسی نزد دارالحمّام. و در شِعب ابن عامر دو حمام است؛ یکی از آنِ برادرزاده ابو خراسان و یکی از آنِ ابن عمران العطار. در کوچه جندر. و حمام احمد بن سهل رو به روی سرای سعدیان و حمام حُوَیْطِبی‌ها نزدیک خانه‌شان و حمام معمرالحرسی نزد خانه سلمانی نزدیک سوق الفاکهه. و حمام ابن حنظلة المخزومی در کنار آن در اجیاد نیز سه حمام بود؛ حمامی در نزد دارشرکاء و حمامی در نزد دار دانق و حمامی نزد سواقین که از آن عبدالرحمان بن هارون بود. و حمام الحنطی در کوچه تمّاران و حمام ابن یحیی المروزی که به سد بنی جُمَح راه باز می‌کند. و حمامی در سوق الدَّجاج و گویند که در خانه ابن داود که برصفا است، حمامی است. محمد بن منصور الجزّار گوید که سفیان بن عُیَیْنه از ابن طاوس از پدرش روایت کرد که حضرت رسول (ص) گفت: از خانه‌ای که آن را حمام می‌گویند پرهیز کنید. گفتند: یا رسول‌الله، حمام سبب زدودن چرک از بدن و از بین بردن آزار است. حضرت فرمود: پس هر یک از شما به آن داخل می‌شود باید که عورت خویش بپوشاند.

برکه‌های مکه

مردم مکه در گذشته سخت در تنگی آب بودند. تا جایی که گاه در زمان حج بهای یک مشک آب به بیست درهم یا بیشتر می‌رسید و در دیگر ایام سال نیم دینار و ثلث دینار. مردم مدتی در این حال سر کردند تا آنگاه که هارون‌الرشید فرمان داد که چشمه‌های معاویة بن ابی سفیان را به مدد گیرند. پس از کارهایی، آب همه چشمه‌ها را در یک چشمه به نام رشا گرد آوردند. و سرانجام به برکه رسانیدند و این برکه بر در مسجدالحرام بود. این عمل سبب گشایشی در کار مردم شد ولی گاه این آب هم قطع می‌شد. خبر به زبیده، ام جعفر، بردند که