حجاز درصدر اسلام صفحه 450

و سپس داخل در مسجدالحرام گردید. در این خانه بود بئرالعجوز. حَزْوَره در آغاز اسلام همه‌اش بازار بوده است.

نزد دَرِ اجیاد الکبیر بر کنار وادی، حِزامیّه است. در آنجا مجرایی که مهدی حفر کرده با مجرای قدیم برخورد می‌کند. خط حزامیه مقابل باب الحزامیه است از ابواب مسجدالحرام. «(1)»

حِزامیّه

آنجا را امروز بیشتر حِزامیّه می‌گویند. اگر چه گاه آن را باب بنی الزبیر بن العَوّام یا باب البَقّالین می‌گفتند. «(2)» در دهانه حِزامیّه سیل بندی است که عبدالملک بن مروان ساخته است.

در دهانه حِزامیّه خانه‌ای است خراب که از آن بنی مَخْزوم بوده است. سپس قسمتی از آن به عیسی بن محمد بن اسماعیل مخزومی رسید و قسمتی سهم ابن غزوان الجَنَد شد. «(3)» در خط حِزامیّه دارالبُخاتی است. روزگاری در آنجا بُخْتیهای معاویه را نگهداری می‌کردند، هنگامی که به حَجّ می‌رفت. در آنجا چاهی است سپس به فرزندان ابوعبدالله الکاتب رسید و این غیر از دارالبُخاتی است که بین دارالنَّدْوَه و دارالعَجَله است و عبدالله بن زبیر آن را تصرف کرد. در سکّة الحِزامیه خانه عبدالله بن الزّبیر بن العَوّام است و در پهلوی آن باب خیر و در روبه روی خانه ابن زبیر بئر سُنْبله که از آن خَلَف بن وهب الجُمَحی بود. سپس آن را بئرابَیّ نامیدند. «(4)» سپس در کوی ربیعه خانه حارث بن عبدالله است. «(5)» در حِزامیّه خانه حکیم بن حِزام است که در آنجا پیامبر با خدیجه ازدواج کرد. «(6)»

1- - ازرقی ج 2، ص 34.
2- - ازرقی ج 2، ص 64.
3- - ازرقی ج 2، ص 210.
4- - ازرقی ج 2، ص 203.
5- - ازرقی ج 2، ص 177.
6- - ازرقی ج 3، ص 210.