- پیشگفتار 1
- اشاره 4
- دیدگاههای شیعه در مسائل مربوط به تقریب 4
- 1- پیدایش شیعه 8
- 2- عصمت پیشوایان 16
- 3- مصونیت قرآن از تحریف 20
- 4- تهمت تکفیر صحابه 33
- 5- اقامه دو نماز در یک وقت 48
- 6- سجده بر تربت 53
- توسعه در سجدهگاه 57
- اشاره 60
- عناصر وحدت 60
- عناصر مؤثر در تقریب مسلمانان 60
- 1- یکتاپرستی و یکتاگرایی 63
- 2- یگانگی شریعت و آیین 67
- 3- وحدت رهبری 72
- 4- وحدت هدف 72
- موانع تقریب 77
- 1- اختلافات کلامی و فقهی 77
- 2- اختلافات قومی 84
- 3- ناآگاهی از عقاید همدیگر 86
اهل سنت نیز حاضر بودند، مسأله جمع بین صلاتین مطرح شد و ما برخی از این روایات را مطرح کردیم، یکی از آنان گفت: مقصود آن است که پیامبر نماز ظهر را در آخرین وقت و نماز عصر را در اولین وقت آن انجام داد و از این طریق میان دو نماز جمع کرد. در پاسخ گفتم:
مسأله جمع بین صلاتین، یک اصطلاح فقهی است که گاهی به آن «جمع تقدیم» و گاهی «جمع تأخیر» میگویند و مقصود از آن، این است که نمازی در وقت دیگری خوانده شود نه اینکه هردو در وقت خود برگزار گردد ولی پشتسر هم باشند؛ زیرا چنین کاری موضوع جدیدی نیست که درباره آن 20 روایت وارد شود، بلکه جمعی است مطابق قاعده و هر مسلمانی میتواند نماز ظهر را در آخرین وقت فضیلت و نماز عصر را در اولین وقت فضیلت بهجا آورد، چیزی که به بیان جدید نیاز دارد، این است که نماز عصر را به جلو یا ظهر را به عقب بکشد.
گذشته از این سخن، با تعلیلی که ابن عباس گفت سازگار نیست و او فلسفه کار پیامبر را- که دو نماز را با هم خواند- بیان کرد که کار را بر امت آسان سازد. این علت در صورتی تحقق میپذیرد که دست هر مسلمانی