- پیشگفتار 1
- دیدگاههای شیعه در مسائل مربوط به تقریب 4
- اشاره 4
- 1- پیدایش شیعه 8
- 2- عصمت پیشوایان 16
- 3- مصونیت قرآن از تحریف 20
- 4- تهمت تکفیر صحابه 33
- 5- اقامه دو نماز در یک وقت 48
- 6- سجده بر تربت 53
- توسعه در سجدهگاه 57
- عناصر مؤثر در تقریب مسلمانان 60
- عناصر وحدت 60
- اشاره 60
- 1- یکتاپرستی و یکتاگرایی 63
- 2- یگانگی شریعت و آیین 67
- 3- وحدت رهبری 72
- 4- وحدت هدف 72
- 1- اختلافات کلامی و فقهی 77
- موانع تقریب 77
- 2- اختلافات قومی 84
- 3- ناآگاهی از عقاید همدیگر 86
انصاف است که کسی تربت و یا حصیر را که بر آن سجده می‌کنیم به بت‌های بت‌پرستان تشبیه کند، در حالی‌که بت درنظر آنان «مسجود له» بود و لذا آن را در برابر خود می‌نهادند و برای آن سجده می‌کردند، در حالی‌که تربت و یا حصیر «مسجود علیه» است که زیر پا انداخته و سرانجام سر بر آن نهاده می‌شود.
مردی از امام صادق علیه السلام پرسید: چرا بر غیر زمین و یا روییدنی‌های از آن، نمی‌شود سجده کرد؟ امام در پاسخ فرمود: سجده نوعی خضوع برای خداست و باید بر غیرمأکول و ملبوس سجده کرد؛ زیرا فرزندان دنیا، بنده مأکول و ملبوس خود هستند و نمازگزار در سجده خود باید بر معبود اهل دنیا سجده نکند و پیشانی خود را بر معبود فرزندان دنیا که فریب آن را خورده‌اند، نگذارد. (1)
شیوه سجده پیامبر و صحابه
پیامبر و یاران او، سالیان درازی بر خاک و سنگریزه‌های مسجد سجده می‌کردند و تا مدتی جز سجده بر خاک و سنگریزه و مانند آنها جایز نبود.
1- 1- وسائل، ج 3، باب 1، از ابواب «ما یسجد علیه»، ح 1.