- پیشگفتار 1
- پیشینه تاریخی مراسم حج 4
- حکمت تشریع مناسک حج 7
- چرا در تمام عمر یکبار؟ 11
- رحمت حق نسبت به مؤمنان محروم از حج 13
- احرام 18
- وجوه اشتراک حج با عبادتهای دیگر 21
- تلبیه 32
- حکایتی عجیب اندر مسأله تلبیه 37
- لباس احرام 39
- میقات 42
- مطاف 44
- طواف 47
- طواف ملائکه و انبیا 58
- حجر الاسود 59
- نماز طواف 61
- سعی صفا و مروه 66
- تقصیر 75
- وقوف در عرفات 81
- مشعر الحرام 95
- بُعد سیاسی و اجتماعی حج 107
- برائت از مشرکین 114
- حج بیداران 125
صف و با یک هدف از نظر اثر قابل مقایسه با اعمال واجب فردی نیست.
مُحرم از لباس ظلم، اگر در ظلم بوده، و لباس فخر و کبر و غضب و درندگی، اگر در آنها بوده، بدر می‌آید و به پوشیدن لباس توبه، کرامت، خضوع، خشوع، ذکر، توجه، و لباس مراقبت و طاعت موفق می‌شود. در این لباس از منیّت و خودیت آزاد شده و به طاعت و بندگی و ورود به حریم قرب مفتخر می‌گردد.
وجوه اشتراک حج با عبادتهای دیگر
عبادت از آن جهت بر انسان واجب گشته است که در تمام شؤون زندگی، از بند شهوات حرام، امیال و غرائز بدون محاسبه و هوای نفس و شیطانهای درونی و برونی آزاد باشد.
آنان که به معنای حقیقی و همراه با شرایط واقعی، در مدار بندگی حق زندگی می‌کنند و با عشق و شوق به عبادت حضرت ربّ می‌پردازند و هر حرکت و عمل و روش و منش خود را، رنگ عبادت و بندگی حق می‌زنند و نیت آنان نسبت به هر برنامه‌ای نیت پاک است و هر قدم مادی و معنوی خود را محض جلب رضایت حضرت محبوب بر