- پیشگفتار 1
- محمدصلی الله علیه وآله 1
- 1 - ستایش الهی و گواهی به حقانیت رسالت خود 3
- اشاره 3
- 3 - توصیه به پارسایی 4
- 2 - اطاعت و عصیان 4
- 5 - اصلاح میان خود و خدا 5
- 6 - خوف از خدا 5
- 9 - توصیه به دست یابی به مقام رضا 6
- 8 - آثار تقوی 6
- 7 - فوز عظیم 6
- 10 - احسان پیشگی 7
- 11 - دشمنی با دشمنان خدا 7
- نتیجه 8
- 13 - عاقبت اصلاح میان خود و خدا 8
- 14 - اختیار مردم در دست خدا است 8
- 15 - مالک واقعی 8
- آخرین خطبه رسول خداصلی الله علیه وآله 9
- توضیح 9
- 1 - شما از ملائک برترید 10
- 2 - حمد و ثنا و توجّه به عاقبت هواپرستی 11
- 3 - کذّابین 12
- 4 - پرسش امیرمؤمنان 12
- 6 - مذمت خوف از طاغوت 13
- 5 - همکاری با ظالم 13
- 7 - نکوهش همراهی با جباران 14
- 8 - نکوهش احترام به دنیاداران 14
- 9 - ریاکاری 14
- 12 - بی اعتنایی به قرآن 15
- 10 - ظلم در حق کارگران 15
- 11 - همسایه آزاری 15
- 13 - زیر پا نهادن دستورات قرآن 16
- 14 - شهوت پرستی ابلیسی 16
- 15 - عاقبت فحشا 17
- 17 - استکبار پیشگی 18
- 19 - ظلم به زنان 19
- 18 - فخر فروشی در ازدواج 19
- 21 - عدم رعایت عدالت میان همسران 20
- 22 - نادیده گرفتن حق همسایه 20
- 25 - دنیا پرستی 21
- 24 - احترام به فقراء 21
- 26 - آخرت گرایی 21
- 27 - مبارزه با هوای نفس 22
- 28 - مال حرام 22
- 29 - فرار از مال حرام 22
- 32 - غشّ در معامله 23
- 31 - خوشگویی با نامحرمان 23
- 30 - مصافحه با زنان نامحرم 23
- 34 - واگذار شدن به خود 24
- 33 - کوتاهی در دستگیری از همسایه 24
- 35 - همسر آزاری 24
- 37 - فریب کاری 25
- 36 - دگر آزاری (مردم آزاری) 25
- 39 - همکاری با جبّاران 26
- 40 - غیبت از مؤمنان 26
- 41 - سخن چینی 26
- 43 - ظلم به مستمندان 27
- 44 - حمایت از مؤمنان 27
- 42 - حلم ورزی 27
- 46 - می گساری 28
- 45 - تهمت 28
- 47 - ربا خواری 29
- 49- شهادت ناحقّ 30
- 50 - خیانت به خدمت گزار 30
- 48 - خیانت در امانت 30
- 53 - ریا کاری در قرائت قرآن 31
- 52 - بدگویی و زیراب زنی 31
- 51 - همسر آزاری 31
- 54 - قرائت بدون عمل 32
- 55 - مال خر 32
- 57 – دغل کاری و فریب کاری 33
- 59 - نکوهش از خیانت 33
- 58 - مال خر: خریداری مال دزدیده شده 33
- 61 - تحریک به سوی شهوات 34
- 62 - پی آمد خشم خدا 34
- 65 - عمل فحشا 35
- 64 - اطعام ریاکارانه 35
- 67 - طلاق غیر اسلامی 36
- 66 - چشم چرانی 36
- 69 - امامت غیر حکیمانه 37
- 68 - امامت حکیمانه 37
- 71 - کوتاهی در وام دادن 38
- 72 - صبر در خانه 38
- 74 - اکرام به مؤمنان 39
- 73 - ناسازگاری در خانه 39
- 76 - حکم به ناحق 40
- 75 - رئیس بدون همت و خدمت 40
- 78 - صلح و اصلاح 41
- 80 - یاری رسانی 41
- 79 - آشتی دادن 41
- 82 - صله ارحام 42
- 83 - ایجاد اختلاف 42
- 81 - عیبجویی 42
- 84 - خواستگاری 43
- 85 - ایجاد اختلاف خانوادگی 43
- 86 - اختلاف افکنی 44
- 87 - کمک به نابینایان 44
- 90 - قطع رحم 45
- 89 - کمک به بیماران 45
- 88 - پرستاری 45
- 91 - وام دادن 46
- 92 - مشکل گشایی 46
- 94 - پاداش وام اسلامی 47
- 95 - کوتاهی در قرض دادن 47
- 96 - کوتاهی در برآورده شدن حاجت ارباب رجوع 48
- 97 - منّت نهادن 48
- 99 - احداث مسجد 49
- 98 - دست گیری از مستمندان 49
- 100 - أذان گفتن 50
- 102 - شرکت در نماز جماعت 52
- 101 - رفتن به سوی مسجد 52
- 104 - پناهگاه سازی و همکاری با مسافران 53
- 103 - پیش قدم شدن برای صف اوّل نماز جماعت 53
- 106 - روزه داری 54
- 105 - شفاعت نمودن 54
- 108 - کندن قبر 55
- 110 - نماز بر میّت 56
- 111 - اشک خشیّت 57
- 112 - عیادت مریض 57
- 113 - تشیع جنازه 58
- 114 - انجام حج و عمره 58
- 115 - به دوش گرفتن کارهای زائر خانه خدا 59
- 116 - مرزبانی 59
- 117 - دیدار مؤمنان 60
- 120 - قرآن آموزی 61
- 119 - قرائت غیر خالصانه 61
- 118 - قرائت خالصانه 61
- 121 - علم آموزی؛ علم و عالم 62
- 124 - بیان احکام 63
- 122 - پیمودن راه حق 63
- 123 - جهاد 63
- 125 - پاداش مناسب کردار و عاقبت بدی ها 64
- 126 - خبر از ارتحال خود 64
- 128 - زمان توبه 65
- 127 - درب توبه 65
- خطبه پیامبرصلی الله علیه وآله روز جنگ احد 68
پیشگفتار
از آن جایی که بررسی ابعاد وجودی پیامبر اعظم صلی الله علیه وآله عامل مهمی در وحدت مسلمین جهان می باشد. باید به مسایلی که بیش تر مورد نظر آن حضرت بوده است توجه کنیم. به نظر می رسد که این مهم را بتوان در اولین خطبه آن حضرت در مدینه و نیز آخرین خطبه آن حضرت در مدینه، به دست آورد. یعنی دقت در این دو خطبه، نشان می دهد که کدام مسائل بیش تر مورد توجه آن حضرت بوده اند تا ما به آن ها بیش تر بیندیشیم و از این راه به جلب نظر آن حضرت بپردازیم و راه های سعادتمندی خود را بیش تر بشناسیم و به گونه ای بهتر و خدا پسندانه تر عمل کنیم.
محمدصلی الله علیه وآله
محمد، آفتاب جاودانه است
جهان آرا و یکتا و یگانه است
محمد، آن گران هادی دوران
که از چنگ رخش، بر دل، ترانه است
بهار بخت جان، آن دم فروزَد
که از حبّش به زلف سینه، شانه است
ز جام او لَبی ترکن هماره
تو را این جرعه، از کوثر نشانه است
بر او و آل پاکش اقتدا کن
که این آرایه روز و شبانه است
دو چشمان، بر دَرِ موعود نابش
بدار، ای دوست، او روح زمانه است