حج از دیدگاه قرآن و حدیث (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 72

برجهايش ديدني نيست بلكه بشر بعد از آنكه قرنها در روي زمين زندگي كرد به تدريج به حساب آن كه حسابي است بس دقيق پي‌برد، حسابي كه هم اكنون نيز عامه مردم از آن سـر در نمي‌آورند.

پس ماههاي قمري اوقاتي هستند كه مردم امور دين و دنياي خود را با آن تعيين مي‌كنند و مخصوصا در امور ديني مسأله حج را معين مي‌كنند كه در ماههاي معلومي انجام مي‌شود و اينكه از ميان همه عبادات حج را دوباره نام برد، گويا از اين جهت بوده كه خواسته است زمينه را براي آيات بعدي كه حج را به بعضي از ماهها اختصاص مـي‌دهد فـراهم سازد.(1)

ماه‌هاي قمري و اوقات عبادات و حج (157)

لغو رسوم جاهليت در حج

«... وَ لَيْسَ الْبِرُّ بِاَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقي وَ أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ اَبْوابِها وَ اتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ.»

«... و اين كار خوبي نيست كه شما در حال احرام از پشت بام داخل خانه‌ها شويد، بلكه عمل صحيح اين است كه از خدا بترسيد و خانه‌ها را از در درآييد و از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد.» (189 / بقره)

دليلي نقلي اين معنا را ثابت كرده كه جماعتي از عرب جاهليت رسمشان چنين بوده كه چون براي زيارت حج از خانه بيرون مي‌شدند ديگر اگر در خانه كاري مي‌داشتند (مثلاً چيزي جا گذاشته بودند،) از در خانه وارد نمي‌شدند، بلكه از پشت، ديوار را سوراخ مي‌كردند و از سوراخ داخل مي‌شدند، اسلام از اين معنا نهي كرد و دستور داد از در خـانه‌هــا درآيـنــد.

(158) حج

آيه شريفه مورد بحث مي‌تواند با اين داستان منطبق باشد و مي‌توان به رواياتي كه در شأن نزول آيه اين داستان را نقل مي‌كند اعتماد نمود.