- مقدمه ي شوراي احياء 1
- سابقه ي تاريخي 2
- ترجمه آيات حج 2
- ابراهيم(ع)، اسماعيل، هاجر 3
- بناي كعبه 3
- موهومات و خرافات، بجاي حج 4
- سنت شكني 5
- صلح حديبيه 5
- تحريف مناسك حج 5
- فتح مكه 6
- حج كنوني و امت اسلامي 7
- حجة الوداع 7
- معرفت واقعي نسبت به پروردگار 8
- مسئوليت شيعه 8
- حج و بهره برداري هاي اقتصادي 9
- حفظ يكتاپرستي، هدف مناسك حج 10
- سوغاتي در سفر حج 10
- بُعد اجتماعي 11
- يك خاطره ي سازنده از سفر حج 13
- رابطه نظم و نظام اجتماعي 14
- نتايج اجتماعي حج 14
- حج و روابط بين زن و مرد 15
- اخلاق يك پيامبر و اخلاق يك زمامدار جاه طلب 16
- مراسم حج، نمونه عملي جامعه اسلامي 17
- حج، نظام اجتماعي متعادل 18
- چه چيز مي تواند جايگزين حج گردد؟ 18
- ما و اجراي مراسم حج 24
- قرباني 26
- قرباني، تمرين روحي براي انفاق 27
- گوشت قرباني بايد به مصرف محرومين برسد 28
- آيا اين گونه قرباني نمودن موجب تقرب الله است؟ 30
- بُعد سياسي حج 30
- امت اسلامي ، يك واحد سياسي 31
- حج يك كنگره دولتي نيست 32
- اجتماع حجاج فرصتي براي 32
- تاكيد ائمه(ع) بر رفتن به حج 34
- حج و خودسازي 35
- الگوي خودسازي 36
- حج و روزه دو تمرين سازنده 36
- توصيه قرآن به تقوي 37
- تقوي يك حالت هدايت كننده: 39
- احكام اسلام را بايد از ديد خودسازي نگاه كرد 39
- احكام حج، تمرين خودسازي 40
- واجبات احرام، تمرين خودسازي 41
- اشاره 41
- 1-تعهد خودداري از لذت هاي جنسي 42
- 2-سركوب خودخواهي و خشم 42
- 3-مبارزه با آسايش طلبي 43
- 4-ترك خودآرائي 44
- باز هم تقوي و پرواي تخلف از فرمان خدا 45
- جمرات و سمبل شيطان 45
سابقه ي تاريخي
آيات حج
وَ اَتِمُوا الحَجَ وَ العُمَرة لِلِه فَاِن احُصِرتُم فما استيسر من الهدي و لاتحلقوا رؤسكم حتي يبلغ الهدي محله فمن كان منكم مريضا اَوِ بِه اذي من راسه ففدية من صيام او صدقة اونسك فاذا امنتم فمن تمتع بالعمرة الي الحج فما استيسر من الهدي فمن لم يجد فصيان ثلثة ايام في الحج و سبعة اذا رجعتم تلك عشرة كاملة ذلك لمن لم يكن اهله حاضري المسجد الحرام و اتقواالله و اعلموا ان الله شديد العقاب
196 الحج اشهر معلومات فمن فرض فيهن الحج فلا رفث و لا فسوق و لاجدال في الحج و ما تفعلوا من خير يعلمه الله و تزودوا فان خير الزاد التقوي واتقون يا اولي الالباب197 ليس عليكم جناح ان تبتغوا فضلاً من ربكم فاذا افضتم من عرفات فاذكروالله عند المشعر الحرام واذكروة كما هديكم و ان كنتم من قبله لمن الضالين 198 ثم افيضوا من حيث افاض الناس واستغفروالله ان الله غفور رحيم 199 فاذا قضيتم مناسككم فاذكروالله كذكركم اباء كم او اشد ذكراً فمن الناس من يقول ربنا آتنا في الدنيا و ما له في الاخرة من خلاق 200 و منهم من يقول ربنا اتنا في الدنيا حسنة و في الاخرة حسنة و قنا عذاب النار 201 اولئك لهم نصيب مما كسبوا والله سريع الحساب 202 واذكروالله في ايام معدودات فمن تعجل في يومين فلا اثم عليه و من تاخر فلا اثم عليه لمن اتقي و اتقوالله واعلموا انكم اليه تحشرون 203
ترجمه آيات حج
حج و عمره را براي(رضاي) خدا(و به خاطر او) بپايان رسانيد. اما اگر مانعي(در سر راه شما پديد آمد و) شما را از به پايان رسانيدن حج بازداشت، كافي است كه قرباني را در آن حد كه برايتان ممكن است انجام دهيد؛(و از احرام درآئيد كه حج تان در همان جا اتمام پذيرد.)و(اما اگر حج را ادامه مي دهيد،) سرهاي تان را نتراشيد تا وقتي كه قرباني به محل خود برسد(و كار قرباني انجام گيرد، تا آن موقع از تراشيدن سرهاي تان خودداري كنيد.) اما اگر كسي از شما بيمار باشد يا در سرش ناراحتي داشته باشد مي تواند(سر را نتراشيده) كفاره اي بدهد: روز، صدقه يا يك قرباني(كفاره ي ايامي‌كه در امنيت به سر مي بريد.) اما اگر مي توانيد حج را تمام كنيد، آن كس كه برنامه ي حج را به صورت حج تمتع برگزار مي كند و عمره را انجام مي‌دهد و مي خواهد آن را به حج پيوند دهد، باز يابد(تا آنجا كه برايش ميسر است) قرباني(براي حج) داشته باشد و اگر قرباني ندارد(و توانائي مالي او كافي نيست يا پيدا نمي كند) بايد سه روز در اثناي حج و هفت روز وقتي كه(به وطن خود) برگشت،(جمعاً) ده روز كامل، روزه بگيرد. اين دستور(طبعا) براي كسي است كه خانواده او در كنار مسجد الحرام(و از ساكنان آن منطقه و اهل مكه) نباشند. از خدا پروا داشته باشيد و بدانيد كه عذاب خدا سخت است.
حج در ماه هاي معيني است. بنابراين هر كس در اين ماه ها هنگ حج كند، بايد بداند كه بهره گيري جنسي، دروغ و فسق و گناه و گفتگوي ستيزه جويانه(و قسم خوردن) در حج نيست و هر كار نيكي كه انجام دهيد خدا مي داند، و توشه برگيريد كه بهترين توشه ها تقواست و از من اي خردمندان، پروا داشته باشيد.
هيچ عيبي ندارد كه شما در سفر حج در جستجو و به دنبال بخشش پروردگارتان هم باشيد،(اما در مراسم حج) وقتي كه از عرفات سرازير شديد- در كنار مشعرالحرام- از خدا ياد كنيد(و به ذكر خدا بپردازيد) و به ياد خدا باشيد همان طور كه خدا شما را هدايت كرد، با اين كه قبلاّ از گمراهان بوديد.
(به علاوه شما) از هم آن جايي كه همه مردم سرازير مي‌شوند(به سوي«مني») سرازير شويد و از خدا طلب مغفرت كنيد كه خدا آمرزشگر و مهربان است.
وقتي كه مناسك حج را به پايان رسانديد از خدا ياد كنيد، همان طور كه از پدرانتان ياد مي كنيد يا حتي بالاتر(و جدي تر)، گروهي از مردم مي گويند: خدايا در دنيا به ما همه چيز بده(،بهره مان را از تو، در دنيا مي خواهيم)، اين ها در آخرت بهره چنداني ندارند.