رازها و رمزها: گزیده ای از اسرار حج و اماکن در روایات صفحه 39

ذکر خدا باز کننده راه

قَالَ سُلَیْمَانُ: فَقُلْتُ: فَکَیْفَ صَارَ التَّکْبِیرُ یَذْهَبُ بِالضِّغَاطِ هُنَاکَ؟ قَالَ: لِأَنَّ قَوْلَ الْعَبْدِ اللَّهُ أَکْبَرُ مَعْنَاهُ اللَّهُ أَکْبَرُ مِنْ أَنْ

یَکُونَ مِثْلَ الْأَصْنَامِ الْمَنْحُوتَهِ وَ الْآلِهَهِ الْمَعْبُودَهِ دُونَهُ وَ أَنَّ إِبْلِیسَ فِی شَیَاطِینِهِ یُضَیِّقُ عَلَی الْحَاجِّ مَسْلَکَهُمْ فِی ذَلِکَ الْمَوْضِعِ فَإِذَا سَمِعَ التَّکْبِیرَ طَارَ مَعَ شَیَاطِینِهِ وَ تَبِعَتْهُمُ الْمَلَائِکَهُ حَتَّی یَقَعُوا فِی اللُّجَّهِ الْخَضْرَاءِ.

در دنباله حدیث سلیمان از امام صادق علیه السلام پرسید: چرا وقتی در این مکان تنگ تکبیر گفته می شود فشار و تنگی از بین می رود؟ امام فرمود: «معنای الله اکبر این است که خدا بزرگتر از آن است که مانند این بت های تراشیده و خدایان ساختگی باشد. شیاطین در این محل راه را بر حاجیان تنگ می کنند هنگامی که صدای زائران به تکبیر بلند می شود فرار کرده و ملائکه آنان را دنبال می کنند تا در گرداب سبز بیفتند.»