رازها و رمزها: گزیده ای از اسرار حج و اماکن در روایات صفحه 65

ابْنَ الْخَطَّابِ فَوَ اللَّهِ لَیَبْعَثَنَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ لَهُ لِسَانٌ وَ شَفَتَانِ فَیَشْهَدُ لِمَنْ وَافَاهُ وَ هُوَ یَمِینُ اللَّهِ فِی أَرْضِهِ یُبَایِعُ بِهَا خَلْقَهُ.» فَقَالَ عُمَرُ: لَا أَبْقَانَا اللَّهُ فِی بَلَدٍ لَا یَکُونُ فِیهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ. (1)

امام صادق علیه السلام فرمود: «عمر بن خطاب بر حجر الاسود گذر کرد و گفت: به خدا سوگند ای سنگ ما می دانیم که تو سنگی و هیچ سود و زیانی نمی رسانی، مگر این که دیدیم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم ترا دوست دارد پس ما هم ترا دوست داریم. امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: ای پسر خطاب چه می گویی؟ به خدا سوگند روز قیامت این سنگ را خدا مبعوث می کند در حالی که دارای زبان و دو لب است (یعنی سخن می گوید) پس به نفع کسانی که به عهد و پیمان خود با خدا وفا کردند، شهادت می دهد. حجر الاسود دست

راست خدا در روی زمین است که بندگان به وسیله آن با خدا بیعت می کنند. عمر گفت: خدا مرا در شهری که علی بن ابی طالب آنجا نباشد، باقی ندارد.»

رکن یمانی، باب اهل البیت به سوی بهشت

قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام : «إِنَّهُ بَابُنَا الَّذِی نَدْخُلُ مِنْهُ الْجَنَّهَ.» وَ قَالَ علیه السلام : «إِنَّ فِیهِ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ الْجَنَّهِ لَمْ یُغْلَقْ مُنْذُ فُتِحَ وَ فِیهِ نَهَرٌ مِنَ الْجَنَّهِ تُلْقَی فِیهِ أَعْمَالُ الْعِبَادِ وَ هَذَا هُوَ الرُّکْنُ الْیَمَانِیُّ لَا رُکْنُ الْحَجَرِ.» (2)