- سرمقاله 1
- اشاره 1
- ویژگیهای حج ابراهیمیاز دیدگاه حضرت امام خمینی- رضواناللَّه تعالی علیه- 5
- حج در کلام رهبر 12
- در محضر پیامبر اکرم (ص) 17
- اسامی کعبه در قرآن 29
- ویژگیهایحج سال 1371 38
- استطاعت چیست و مستطیع کیست؟ 45
- حوادث تاریخی مکه 53
- «حج» در سیمای ادب فارسی 60
- نگرشی کوتاه به: 71
- تقریب بین شیعه و سنی در مناسک حج 89
- حدیث اهدایی آیتاللَّه بروجردی به برادران اهل سنت 91
- متن حدیث جابر به نقل از سنن ترمذی 92
- جایگاه «حج» در اندیشه اسلامی 97
- آیا غیرمسلمان میتواند در جزیرةالعرب سکونت کند؟ 108
- مزار بقیع 115
- اصحاب صفه 131
- حج در قلمرو فرهنگ جامعه 144
- از همان راهکه رسول خدا از مدینه به تبوک رفت 149
- مسائل اجرایی حج 156
- شنیدنیهای سفر حج 162
اصحاب صفه
ترجمه: جواد محدثی
«اصحاب صفه» عنوان جمعی از مسلمانان پاکباخته و تهیدستی است که در صدر اسلام و زمان پیامبر اسلام (ص) در رکاب آن حضرت بودند و چون در مدینه خانه و آشیان و آشنایی نداشتند، در گوشهای از مسجد، سکویی ساخته شده بود که در همان جا روزگار میگذراندند و به عبادت مشغول بودند، هنگام جهاد هم به میدان رزم میشتافتند.
آنچه پیشرو دارید، ترجمه فشردهای است از جزوه «اصحاب الصفه» تألیف «ابوترابالظاهری» که در عربستان چاپ شده است. گرچه درباره این مسلمانان فداکار و حاضر در صحنه، باید کاوشی عمیقتر انجام گیرد تا روحیات و رفتار آنان «اسوه» مسلمانان تهیدست و جانباز قرار گیرد، لیکن فعلًا به همین حد اکتفا میشود تا به یاری خدای بزرگ در آینده گامهای بلندتری برداشته شود و در این زمینه تحقیقات جامعتری صورت گیرد. (مترجم)
در روایت است که «اصحاب صفه»، گروهی تهیدست بودند. رسول خدا (ص) به یاران خود فرمود:
«هر کس در خانه غذای دو نفر را داشته باشد، سومی را ببرد و هر کس به اندازه چهار نفر غذا دارد، پنجمی و ششمی را ببرد.» ابوبکر، سه نفر را برد و رسول خدا (ص)، ده نفر را.
و به نقل دیگری آن حضرت فرموده است: «اهل صفه» مهمانان اسلامند، بیخانمان و تنگدستند.
هرگاه «صدقه» ای به دست آن حضرت میرسید، خود از آن بر نمیداشت و همه را برای آنان میفرستاد، ولی هرگاه «هدیه» ای برای پیامبر میآوردند، هم خود بر میداشت و هم برای آنان میفرستاد.
طلحة بن عمرو میگوید:
هرگاه کسی به حضور پیامبر میرسید، اگر در مدینه آشنایی داشت، به خانه او میرفت
وگرنه، به جمع اهل صفه میپیوست.
و گفته است: من در میان اهل صفه بودم، همراه با مردی دیگر، هر روز از سوی پیامبر به اندازه یک «مد» خرما برای ما میرسید.
«ابورافع» نقل کرده است:
چون حضرت فاطمه، حسین را به دنیا آورد، روزی عرضه داشت: یا رسولاللَّه! آیا برای فرزندم عقیقهای بدهم؟
حضرت فرمود: نه، ولی موی سرش را بتراش و هموزن آن را به بینوایان و مساکین اهل صفه، صدقه بده.
فضالة بن عبید گفته است:
آنگاه که پیامبر اسلام با مردم به جماعت نماز میخواند، گروهی از مسلمانان (اهل صفه) از ضعف و ناتوانی خم میشدند، تا حدّی که برخی بادیه نشینان آنان را دیوانه میپنداشتند.
برخی گفتهاند: هفتاد نفر از اهل صفه بودند که هیچ یک، ردا نداشتند. روایت است که حضرت رسول (ص) نزد اصحاب صفه آمد و پرسید:
حالتان چطور است؟
خوبیم یا رسولاللَّه- امروز خوبید، روزی هم خواهد آمد که برای هر یک از شما ظرفی از غذا بیاورند و ظرفی ببرند و آن گونه که کعبه پوشش دارد، خانههای شما هم پرده خواهد