خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و ماجرای فدک صفحه 295

را نگاه می کنند.

در روایت آمده: وقتی سخنان حضرت زهرا علیهاالسلام خطاب به مردم تمام شد و آن اشعار را در کنار مرقد مطهر

پیامبر اکرم صلی اللَّه علیه و آله خواندند، مسجد را ترک کرده و رهسپار منزل شدند:

(ثُمَّ انْکَفَأَتْ علیهاالسلام وَ أَمیرُالمُؤمِنین علیه السلام یَتَوَقَّع رُجُوعَها إِلَیْه)

(آنگاه حضرت (مسجد را ترک کرده و) به طرف خانه بازگشت، در حالی که امیرالمؤمنین علیه السلام منتظر آمدن آن حضرت بود.)

(وَ یَتَطَلَّعُ طُلُوعَها عَلَیْه)

(و چشم به راه و منتظر دیدن حضرت زهرا علیهاالسلام بودند.)

«تَطَلُّع» یعنی: «سر کشیدن»؛ حضرت علی علیه السلام مرتب سر کشیده و منتظر بازگشت حضرت فاطمه علیهاالسلام بودند؛ از اینجا معلوم می شود که آن حضرت نگران حال حضرت زهرا علیهاالسلام هم بوده اند که نکند خدای ناکرده بلایی به سر ایشان بیاید و دشمنان به ایشان صدمه ای وارد آورند.

سوز دل به محضر امام

(فَلَمّا اسْتَقَرَّتْ بِهَا الدّار، قالَتْ لِأَمیرِالْمُؤْمِنین علیه السلام:)

«یس وقتی حضرت در خانه قرار گرفتند، خطاب به امیرالمؤمنین علیه السلام کرده و فرمودند»:

(یَابْنَ أَبی طالب! إِشْتَمَلْتَ شَمْلَهَ الْجنین)

(ای پسر ابی طالب! همچون کودکی که در شکم مادر کِز کرده، کنج خانه نشسته ای؟)