خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و ماجرای فدک صفحه 394

به دست کفّار افتاده است، بعد اگر مسلمانان آن مناطق را از کفّار بگیرند، یا خود آنها را تسلیم مسلمانان کنند، در حقیقت حق به حقدار رسیده و به محلّش رجوع کرده است؛ و اینکه خداوند نیز در قرآن می فرماید: (ما أَفاءَ اللَّه عَلی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُری [289] ) (آنچه را خداوند از اموال مردم شهرها و روستاها، برگرداند به پیامبرش...)، اشاره به همین مطلب دارد.

(فإِنْ أَقامَتْ شُهُوداً أَنَّ رَسُولَ اللَّه صلی اللَّه علیه و آله جَعَلَهُ لَها، وَ إلّا فَلا حَقَّ لَها فیهِ)

((ابوبکر گفت: این فی ء مسلمین است) پس اگر فاطمه اقامه ی شهود کرد بر اینکه رسول خدا صلی اللَّه علیه و آله آن را برای فاطمه قرار داده است (پس از آن اوست)، والّا او هیچگونه حقی در فدک ندارد.)

در اینجا ابوبکر کأنه می خواهد بگوید شهودی که حضرت زهرا علیهاالسلام آورده، کفایت نمی کند و کامل نیست؛ امّا حضرت علی علیه السلام پاسخی به ابوبکر می دهد که به قول معروف دست و پای او را توی پوست گردو می گذارد:

احتجاج حضرت علی با ابوبکر

(فَقالَ أمیرُالمُؤمِنینَ علیه السلام: یا أَبابَکر! أَتَحْکُمُ فینا بِخِلافِ حُکْمِ اللَّهِ تَعالی فِی المُسْلِمین؟)