شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 132

این موهبتی از ناحیه خداست . و کافی است که او ، (از حال بندگان ، و نیات و اعمالشان) آگاه است .

شأن نزول : بشارت به مؤمنان حقیقی

یکی از صحابه پیامبر(صلی الله علیه وآله) به نام «ثوبان» که نسبت به آن حضرت محبت و علاقه شدیدی داشت ، روزی با حال پریشان خدمتش رسید ، پیامبر(صلی الله علیه وآله) از سبب ناراحتی او سؤال نمود ، در جواب عرض کرد :

زمانی که از شما دور می شوم و شما را نمی بینم ناراحت می شوم ، امروز در این فکر فرو رفته بودم که فردای قیامت اگر من اهل بهشت باشم ، مسلماً در مقام و جایگاه شما نخواهم بود ، و بنابراین شما را هرگز نخواهم دید .

و اگر اهل بهشت نباشم ، که تکلیفم روشن

است ، بنابراین در هر حال از درک حضور شما محروم خواهم شد ، با این حال چرا افسرده نباشم؟ !

دو آیه فوق نازل شد و به این گونه اشخاص بشارت داد که افراد مطیع پروردگار در بهشت نیز ، همنشین پیامبران و برگزیدگان خدا خواهند بود ، سپس پیامبر(صلی الله علیه وآله)فرمود : به خدا سوگند ، ایمان مسلمانی کامل نمی شود ، مگر این که مرا از خود و پدر و مادر و همه بستگان بیشتر دوست داشته باشد . و در برابر گفتار من تسلیم باشد . (1)

أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذینَ قیلَ لَهُمْ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ وَ أَقیمُوا الصَّلاهَ وَ آتُوا الزَّکاهَ فَلَمّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتالُ إِذا فَریقٌ مِنْهُمْ یَخْشَوْنَ النّاسَ کَخَشْیَهِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْیَهً وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ کَتَبْتَ عَلَیْنَا الْقِتالَ لَوْ لا أَخَّرْتَنا إِلی أَجَل قَریب قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلیلٌ وَ الاْخِرَهُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقی وَ لا تُظْلَمُونَ فَتیلاً

آیا ندیدی کسانی را که به آنها گفته شد : «(فعلاً) دست از جهاد بدارید ! و نماز را بر پا کنید ! و زکات بپردازید» ! (ناراحت بودند) ، ولی هنگامی که فرمان جهاد به آنها داده شد ، جمعی از آنان ، از مردم می ترسیدند ، همان گونه که از خدا می ترسند ، بلکه بیشتر ! و گفتند : «پروردگارا ! چرا جهاد را بر ما مقرّر داشتی؟ ! چرا این فرمان را تا زمان نزدیکی تأخیر نینداختی»؟ ! به آنها بگو : «سرمایه زندگی دنیا ، ناچیز است ! و سرای آخرت ، برای کسی که پرهیزگار باشد ، بهتر است . و به اندازه