شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 135

شأن نزول : ساده نگری و مسامحه کاری !

مطابق نقل جمعی از مفسران از «ابن عباس» ، عده ای از مردم «مکّه» ظاهراً مسلمان شده بودند ، ولی در واقع در صف منافقان قرار داشتند ، به همین دلیل حاضر به مهاجرت به «مدینه» نشدند ، و عملاً هوادار و پشتیبان بت پرستان بودند .

اما سرانجام مجبور شدند از «مکّه» خارج شوند (و تا نزدیکی «مدینه» بیایند و

شاید هم به خاطر موقعیت ویژه ای که داشتند برای هدف جاسوسی این عمل را انجام دادند) و خوشحال بودند که مسلمانان آنها را از خود می دانند و ورود به «مدینه» طبعاً برای آنها مشکلی ایجاد نخواهد کرد .

مسلمانان از جریان آگاه شدند ، ولی به زودی درباره چگونگی برخورد با این جمع در میان مسلمین اختلاف افتاد .

عده ای معتقد بودند : باید این عده را

طرد کرد ; زیرا در واقع پشتیبان دشمنان اسلامند .

ولی بعضی از افراد ظاهربین و ساده دل ، با این طرح مخالفت کرده ، گفتند : عجبا ! ما چگونه با کسانی که گواهی به توحید و نبوت پیامبر(صلی الله علیه وآله) داده اند بجنگیم؟ و تنها به جرم این که : هجرت ننمودند ، خون آنها را حلال بشمریم؟

آیه فوق نازل شد و دسته دوم را در برابر این اشتباه ملامت و سپس راهنمائی کرد . (1)