شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 139

، ص546 .

شأن نزول : حکم قتل خطائی

یکی از بت پرستان «مکّه» به نام «حارث بن یزید» با دستیاری «ابوجهل» مسلمانی را به نام «عیاش بن ابی ربیعه» به جرم گرایش به اسلام مدت ها شکنجه می داد ، پس از هجرت مسلمانان به «مدینه» ، «عیاش» نیز به «مدینه» هجرت کرد و در شمار مسلمانان قرار گرفت .

اتفاقاً روزی در یکی از محله های اطراف «مدینه» با شکنجه دهنده خود «حارث بن یزید» رو به رو شد ، از فرصت استفاده کرده ، او را به قتل رسانید ، به گمان این که : دشمنی را از پای در آورده است ، در حالی که توجه نداشت «حارث» توبه کرده و مسلمان شده است و به سوی پیامبر(صلی الله علیه وآله)می رود ، جریان را به پیامبر(صلی الله علیه وآله) عرض کردند ، آیه نازل شد و حکم قتلی را که از روی اشتباه و خطا واقع شده را بیان کرد . (1)

وَ مَنْ یَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فیها وَ غَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظیماً

و هر کس ، فرد با ایمانی را از روی عمد به قتل برساند ، مجازات او دوزخ است ; در حالی که جاودانه در آن می ماند ; و خداوند بر او غضب می کند ; و او را از رحمتش دورمی سازد ; و عذاب عظیمی برای او آماده ساخته است .

شأن نزول : کیفر قتل عمد