شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 150

این آیه اشاره به گوشه دیگری از حادثه «بنی ابیرق» است که در چند آیه قبل (105 و 106) تحت عنوان شأن نزول ذکر شد ، اما بعضی برای این آیه شأن نزول دیگری ذکر کرده اند و آن این که : هیأتی از طایفه «بنی ثقیف» خدمت پیامبر(صلی الله علیه وآله)آمده ، گفتند : ما با دو شرط با تو بیعت می کنیم :

نخست این که : بت های خود را با دست خود نشکنیم .

دیگر این که : بر ما مهلت دهی تا یک سال دیگر بت «عزّی» را پرستش کنیم !

خداوند به پیامبر(صلی الله علیه وآله) خود دستور داد : در برابر پیشنهادهای آنها به هیچ وجه انعطافی نشان ندهد ، آیه فوق نازل شد و به پیامبر(صلی الله علیه وآله) اعلام کرد که لطف خدا او را در برابر این وسوسه ها حفظ می کند . (1)

وَ مَنْ یُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدی وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبیلِ الْمُؤْمِنینَ نُوَلِّهِ ما تَوَلّی وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصیراً

کسی که بعد از آشکار شدن حق ، با پیامبر مخالفت کند ، و از راهی جز راه مؤمنان پیروی نماید ، ما او را به همان راه که می رود می بریم ; و به دوزخ داخل می کنیم ; و جایگاه بدی دارد .

پی نوشتها

اندکی تفاوت .

شأن نزول : کیفر انتخاب راهی جز راه مؤمنان