شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 196

پی نوشتها

شأن نزول : حکم شکار در سفر حجّ

به طوری که در کتاب «کافی» و بسیاری از تفاسیر نقل شده ، هنگامی که پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) و مسلمانان در سال «حدیبیه» برای عمره با حال احرام حرکت کردند .

در وسط راه با حیوانات وحشی فراوانی رو به رو شدند ، آن قدر نزدیک که می توانستند آنها را با دست و نیزه ها صید کنند !

این شکارها به قدری زیاد بودند که بعضی نوشته اند دوش به دوش مرکب ها و از نزدیک خیمه ها رفت و آمد می کردند ، نخستین آیات فوق در این هنگام نازل شد و مسلمانان را از صید آنها بر حذر داشت ، و به آنها اخطار کرد که : این یک نوع امتحان برای آنها محسوب می شود . (1)

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لاتَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ وَ إِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حینَ یُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَکُمْ عَفَا اللّهُ عَنْها وَ اللّهُ غَفُورٌ حَلیمٌ

قَدْ سَأَلَها قَوْمٌ مِنْ قَبْلِکُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِها کافِرینَ

ای کسانی که ایمان آورده اید ! از چیزهائی نپرسید که اگر برای شما آشکار گردد ، شما

را ناراحت می کند ; و اگر به هنگام نزول قرآن ، از آنها سؤال کنید ، برای شما آشکارمی شود ; خداوند آنها را بخشیده (و نادیده گرفته) است . و خداوند ، آمرزنده و بردبار است .