شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 213

وَ إِذا جاءَتْهُمْ آیَهٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتّی نُؤْتی مِثْلَ ما أُوتِیَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ سَیُصیبُ الَّذینَ أَجْرَمُوا صَغارٌ عِنْدَ اللّهِ وَ عَذابٌ شَدیدٌ بِما کانُوا یَمْکُرُونَ

و هنگامی که آیه ای برای آنها بیاید ، می گویند : «ما هرگز ایمان نمی آوریم ، مگر این که همانند چیزی که به پیامبران خدا داده شده ، به ما هم داده شود» ! خداوند آگاه تر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد ! به زودی کسانی که مرتکب گناه شدند ، (و مردم را از راه حق منحرف ساختند ، ) در مقابل مکر (و فریب و نیرنگی) که می کردند ، گرفتار حقارت در پیشگاه خدا ، و عذاب شدید خواهند شد .

پی نوشتها

1 و 2 . «مجمع البیان» ، ذیل آیه مورد بحث ; «بحار الانوار» ، ج 18 ، ص159 ; «زاد المسیر» ، ج 3 ، ص80 .

شأن نزول : انتخاب پیامبر(صلی الله علیه وآله) از بین مردم

مرحوم «طبرسی» در «مجمع البیان» می نویسد : این آیه درباره «ولید بن مغیره»

-که از سران معروف بت پرستان و به اصطلاح مغز متفکر آنها محسوب می شد نازل گردیده است .

او به پیامبر(صلی الله علیه وآله) می گفت : اگر نبوت راست باشد من به احراز این مقام از تو سزاوارترم ; زیرا هم سنّم از تو بیشتر است و هم مالم !

-1

و بعضی گفته اند : درباره «ابوجهل» نازل شده است ; زیرا او تصور می کرد : مسأله نبوت هم باید مرکز رقابت ها قرار گیرد .