شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 232

وَ لَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا ما آتاهُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ قالُوا حَسْبُنَا اللّهُ سَیُؤْتینَا اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ رَسُولُهُ إِنّا إِلَی اللّهِ راغِبُونَ

و در میان آنها کسانی هستند که در (تقسیم) غنائم به تو خرده می گیرند ; اگر از آن (غنائم ، سهمی) به آنها داده شود راضی می شوند ; و اگر داده نشود خشم می گیرند

( ; خواه حق آنها باشد یا نه) !

(در حالی که) اگر به آنچه خدا و پیامبرش به آنان داده راضی باشند و بگویند : «خداوند برای ما کافی است ! و به زودی خدا و رسولش از فضل خود به ما می بخشند ; ما تنها رضای او را می طلبیم» (برای آنها بهتر است) !

پی نوشتها

شأن نزول : دشمنان سرسخت

در «تفسیر درّ المنثور» از «صحیح بخاری» و «نسائی» و از گروهی دیگر چنین نقل شده که پیامبر(صلی الله علیه وآله) مشغول تقسیم اموالی (از غنائم یا مانند آن) بود که یکی از طایفه «بنی تمیم» به نام «ذُو الْخُوَیْصِرَه» فرا رسیده صدا زد :

ای رسول خدا ! عدالت کن !

پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود : وای بر تو اگر من عدالت نکنم ، چه کسی عدالت خواهد کرد؟ !