شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 274

پی نوشتها

شأن نزول : مزاحمت و آزار به هنگام قرائت قرآن

جمعی از مفسران ،

مانند «طبرسی» در «مجمع البیان» و «فخر رازی» در «تفسیر کبیر» و بعضی دیگر در شأن نزول آیات فوق ، چنین گفته اند : آیه نخست ، درباره گروهی از مشرکان ، نازل شده که : پیامبر(صلی الله علیه وآله) را هنگام تلاوت قرآن در شب و نماز در کنار خانه کعبه آزار می دادند ، او را با سنگ می زنند و مانع دعوت مردم به اسلام می شدند .

خداوند ، به لطفش چنان کرد که : آنها نتوانند او را آزار کنند (و شاید این از طریق رعب و وحشتی بود ، که از پیامبر در دل آنها افکند) . (1)

در روایت دیگری ، می خوانیم : هنگامی که پیامبر(صلی الله علیه وآله) قرآن می خواند ، دو نفر از مشرکان در طرف راست ، و دو نفر در طرف چپ ، قرار می گرفتند ، کف می زدند ، سوت می کشیدند و با صدای بلند اشعار می خواندند ، تا صدای پیامبر(صلی الله علیه وآله) به گوش مردم نرسد . (2)

«ابن عباس» می گوید : «ابو سفیان ، ابو جهل» و دیگران گاهی نزد پیامبر(صلی الله علیه وآله)می آمده به سخنان او گوش فرا می دادند ، روزی یکی از آنها به دیگران گفت : اصلاً من نمی فهمم «محمّد» چه می گوید؟ فقط می بینم : لب های او حرکت می کند ! ولی «ابو سفیان» گفت : فکر می کنم : بعضی از سخنانش حق است .

«ابو جهل» اظهار داشت : او «دیوانه» است .

«ابو لهب» اضافه کرد : او «کاهن» است .