شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 288

(موسی) گفت : «آن همان بود که ما می خواستیم» ! سپس از همان راه بازگشتند ، در حالی که پی جوئی می کردند .

پی نوشتها

ص39 ; «نور الثقلین» ، ج 3 ، ص258 .

شأن نزول : موسی و خضر

مفسران ، در شأن نزول آیات فوق ، نقل کرده اند : جمعی از «قریش» خدمت پیامبر(صلی الله علیه وآله) رسیده از عالمی که موسی(علیه السلام) مأمور به پیروی از او شد ، سؤال کردند ، آیات فوق نازل شد . (1)

اصولاً ، سه ماجرا در این سوره (سوره کهف آمده) که هر سه از یک نظر هماهنگ است : ماجرای «اصحاب کهف» که قبل از این گفته شد ، داستان موسی و خضر ، و داستان ذو القرنین که بعد از این می آید .

این هر سه ماجرا ما را از افق زندگی محدودمان یعنی آنچه به آن خو گرفته و عادت کرده ایم ، بیرون می برد و نشان می دهد : نه عالم محدود به آن است که ما می بینیم ، و نه چهره اصلی حوادث ، همیشه آن است که ما در برخورد اوّل درمی یابیم .

داستان «اصحاب کهف» سخن از جوان مردانی می گفت که : برای حفظ ایمانشان پشت پا به همه چیز زدند ، و سرانجام آن چنان زندگی عجیبی پیدا کردند که : برای همه مردم آموزنده شد ، و در ماجرای موسی و خضر ، یا به تعبیر دیگر عالم و دانشمند زمانش ، به صحنه شگفت انگیزی برخورد می کنیم که نشان می دهد : حتی یک پیغمبر اولو العزم که آگاه ترین افراد به محیط خویش است ، باز دامنه علم و دانشش در بعضی از جهات محدود است و به سراغ معلمی می رود که به او درس

بیاموزد ، او هم درس هائی که هر یک از دیگری عجیب تر است به او یاد می دهد ، و چه نکته های بسیار مهمی که در مجموعه این داستان نهفته شده است .