شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 289

قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً

بگو : «اگر دریا برای (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکّب شود ، دریا پایان می گیرد . پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان یابد ; هر چند همانند آن را کمک آن قرار دهیم» !

پی نوشتها

شأن نزول : علم بی پایان خداوند

در شأن نزول این آیه ، از «ابن عباس» چنین آمده است : یهود هنگامی که این سخن الهی را از پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله)شنیدند که : ما أُوتِیتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاّ قَلِیلاً : «شما جز بهره کمی از دانش ندارید» .

گفتند : چگونه چنین چیزی می تواند صحیح باشد؟ در حالی که به ما «تورات» داده شده است ، و هر کس «تورات» به او داده شده است ، صاحب خیر کثیر است .

در این هنگام آیه فوق نازل شد (و ترسیمی از علم بی نهایت خدا و ناچیز بودن علم ما در برابر علم او را نمود) .

بعضی می گویند : یهود به پیامبر(صلی الله علیه وآله) گفتند : خداوند به تو حکمت داده است وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَهَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً :

«و هر کس به او حکمت داده شده دارای