شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 319

به مؤمنان بگو چشم های خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گیرند ، و عفاف خود را حفظ کنند ; این برای آنان پاکیزه تر است ; خداوند از آنچه انجام می دهند آگاه است !

و به زنان با ایمان بگو چشم های خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گیرند ، و دامان خویش را حفظ کنند و زینت خود را جز آن مقدار که نمایان است آشکار ننمایند ، و (اطراف) روسری های خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود) ، و زینت خود را آشکار نسازند مگر برای شوهرانشان ، یا پدرانشان یا پدر شوهرانشان ، یا پسرانشان ، یا پسران همسرانشان ، یا برادرانشان ، یا پسران برادرانشان ، یا پسران خواهرانشان ، یا زنان هم کیششان ، یا بردگانشان (کنیزانشان) یا افراد سفیه که تمایلی به زن ندارند ، یا کودکانی که از امور جنسی مربوط به زنان آگاه نیستند ; و هنگام راه رفتن پای های خود را به زمین نزنند تا زینت پنهانیشان دانسته شود . (و صدای خلخال که بر پا دارند به گوش رسد) . و همگی به سوی خدا بازگردید ای مؤمنان ، تا رستگار شوید !

پی نوشتها

شأن نزول : نگاه به نامحرم ممنوع

در کتاب «کافی» در شأن نزول نخستین آیه از آیات فوق ، از امام باقر(علیه السلام)چنین نقل شده است : جوانی از «انصار» در مسیر خود با زنی روبرو شد و در آنروز زنان مقنعه خود را در پشت گوش ها قرار می دادند (و طبعاً گردن و مقداری از سینه آنها نمایان می شد) چهره آن زن ، نظر آن جوان را به خود جلب کرد ، و چشم خود را به او دوخت هنگامی که زن گذشت ، جوان همچنان با چشمان خود او را بدرقه می کرد ، در حالی که راه خود را ادامه می داد تا این که : وارد کوچه تنگی شد و باز همچنان به پشت سر خود نگاه می کرد ، ناگهان صورتش به دیوار خورد و تیزی استخوان یا قطعه شیشه ای که در دیوار بود صورتش را شکافت ! .

هنگامی که زن گذشت ، جوان به خود آمد ، دید خون از صورتش جاری است و به لباس و سینه اش ریخته ! (سخت ناراحت شد) با خود گفت : به خدا سوگند من خدمت پیامبر می روم و این ماجرا را بازگو می کنم ، هنگامی که چشم رسول خدا(صلی الله علیه وآله)به او

افتاد فرمود چه شده است؟

جوان ماجرا را نقل کرد ، در این هنگام «جبرئیل» ، پیک وحی خدا نازل شد و آیه فوق را آورد (قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ . . . ) . (1)