شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 34

رسد شأن نزول اوّل ، مناسب آیه اوّل ، و شأن نزول دوم مناسب آیات بعد است ، ولی به هر حال مفهوم آیات دلالت دارد که همه با هم ، یا با فاصله کمی نازل شده .

فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللّهَ کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً فَمِنَ النّاسِ مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا وَ ما لَهُ فِی الاْخِرَهِ مِنْ خَلاق

و هنگامی که مناسک (حج) خود را انجام دادید ، خدا را یاد کنید ، همانند یادآوری از پدرانتان (آن گونه که رسم آن زمان بود) بلکه از آن هم بیشتر ! (در این مراسم ، مردم دو گروه اند : ) بعضی از مردم می گویند : «خداوندا ! به ما در دنیا ، (نیکی) عطا کن» ! ولی درآخرت ، بهره ای ندارند .

پی نوشتها

شأن نزول : یاد خدا به جای تفاخر بر گذشته

در حدیثی از امام باقر(علیه السلام) می خوانیم : در ایّام جاهلیّت هنگامی که از مراسم حج فارغ می شدند ، در آنجا اجتماع می کردند

و افتخارات (موهومی را برای) نیاکان خود را بر می شمردند ، و از ایّام گذشته آنها و جود و بخشش فراوانشان یاد می کردند .

آیات فوق نازل شد ، و به آنها دستور داد : به جای این کار (نادرست) ذکر خدا گویند و از نعمت های بی دریغ خداوند و مواهب او یاد کنند ، و با همان شور و سوز مخصوصی که در افتخار و مباهات به پدران خود در جاهلیت داشتند ، نعم الهی را یاد کنند بلکه بیشتر و برتر . (1)