شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 37

شأن نزول : ماجرای لیله المبیت

مفسر معروف اهل تسنن «ثعلبی» می گوید : هنگامی که پیغمبر اسلام(صلی الله علیه وآله)تصمیم گرفت به «مدینه» مهاجرت کند ، برای ادای دین های خود و تحویل دادن امانت هائی که نزد او بود علی(علیه السلام) را به جای خویش قرار داد و شب هنگام که می خواست به سوی غار «ثَور» برود و مشرکان ، اطراف خانه او را برای حمله به او ، محاصره کرده بودند ، دستور داد علی(علیه السلام) در بستر او بخوابد و پارچه سبز رنگی (بُرْد حَضْرَمی) که مخصوص خود پیغمبر بود روی خود بکشد ، در این هنگام خداوند به «جبرئیل» و «میکائیل» وحی فرستاد :

من بین شما برادری ایجاد کردم و عمر یکی از شما را طولانی تر قرار دادم کدام یک از شما حاضر است ایثار به نفس کند و زندگی دیگری را بر خود مقدم دارد؟

هیچ کدام حاضر نشدند .

به آنها وحی شد ، اکنون علی(علیه السلام) در بستر پیغمبر خوابیده و آماده شده جان خویش را فدای او سازد ، به زمین بروید و حافظ و نگهبان او

باشید .

هنگامی که جبرئیل بالای سر و میکائیل پایین پای علی(علیه السلام) نشسته بودند ، جبرئیل می گفت : «بَه ، بَه ، آفرین بر تو ای علی ! خداوند به واسطه تو بر فرشتگان مباهات می کند» .

در این هنگام آیه فوق نازل گردید(1) و به همین دلیل آن شب تاریخی «لیله المبیت» نامیده شده است .