شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 39

شأن نزول : استهزاء نسبت به مؤمنان !

«ابن عباس» مفسر معروف می گوید : این آیه درباره اقلیت اشرافی و رؤسای

قریش نازل شد ، که زندگی بسیار مرفه ای داشتند ، و جمعی از مؤمنان ثابت قدمِ آغاز اسلام ، همچون عمار ، بلال و . . . را که از نظر زندگی مادی فقیر و تهیدست بودند به باد استهزاء و مسخره می گرفتند ، می گفتند : اگر پیامبر(صلی الله علیه وآله) شخصیتی داشت و از طرف خدا بود ، اشراف و بزرگان

از او پیروی می کردند ، آیه فوق نازل شد و به سخنان بی اساس آنها پاسخ داد . (1)

أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّهَ وَ لَمّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَ الضَّرّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتّی یَقُولَ الرَّسُولُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتی نَصْرُ اللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَریبٌ

آیا گمان کردید داخل بهشت می شوید ، بی آن که حوادثی همچون حوادث گذشتگان به شما برسد؟ ! همانان که گرفتاری ها و ناراحتی ها به آنها رسید ، و آن چنان ناراحت شدند که پیامبر و افرادی که با او ایمان آورده بودند گفتند : «پس یاری خدا کی خواهد آمد»؟ ! (به آنها گفته شد : ) آگاه باشید ، یاری خدا نزدیک است !

شأن نزول : بهشت را به بها می دهند

بعضی از مفسران گفته اند : هنگامی که در جنگ احزاب ترس و خوف شدید بر مسلمانان غالب شد و در محاصره قرار گرفتند ، این آیه نازل شد و آنان را به صبر و استقامت دعوت نمود و وعده یاری و نصرت به آنها داد . (1)

و نیز گفته شده : هنگامی که مسلمانان در جنگ اُحُد شکست خوردند «عبداللّه بن ابیّ» به آنها گفت : تا کی خود را به کشتن می دهید ، اگر محمّد پیغمبر بود خداوند یاران او را گرفتار اسارت و قتل نمی کرد ، در این موقع آیه