شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 46

و از تو ، درباره حیض سؤال می کنند ، بگو : چیز زیانبار و آلوده ای است ; از این رو در حالت قاعدگی ، از زنان کناره گیری کنید ! و با آنها نزدیکی ننمایید ، تا پاک شوند . وهنگامی که پاک شدند ! از طریقی که خدا به شما فرمان داده ، با آنها آمیزش کنید ! خداوند ، توبه کنندگان را دوست دارد ، و پاکان را (نیز) دوست دارد .

زنان شما ، محل بذرافشانی شما هستند ، پس هر زمان که بخواهید ، می توانید با آنها آمیزش کنید . و (سعی نمائید با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود ، از پیش بفرستید ! و

از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان ، بشارت ده !

شأن نزول : حکم آمیزش در ایام عادت

زنان در هر ماه ، به مدت حداقل سه روز ، و حداکثر ده روز ، قاعده می شوند و آن عبارت از خونی است که با اوصاف خاصی که در کتب فقه آمده از رحم آنها خارج می گردد ، زن را در چنین حال «حائض» و آن خون را خون «حیض» می گویند : آئین کنونی یهود و نصارا احکام ضد یکدیگر در مورد آمیزش مردان با چنین زنانی دارند که برای هر کس حالت استفهام ایجاد می نماید .

جمعی از یهود می گویند : معاشرت مردان با این گونه زنان مطلقاً حرام است هر چند به صورت غذا خوردن سر یک سفره و یا زندگی در یک اطاق باشد ، مثلاً می گویند : جایی که زن حائض بنشیند مرد نباید بنشیند ، اگر نشست باید لباس خود را بشوید و الاّ نجس است ، و نیز اگر در رختخواب او بخوابد لباس و بدن را باید شستشو دهد .

به طور خلاصه زن را در این مدت ، یک موجود ناپاک و لازم الاجتناب می دانند .

در مقابل این گروه ، نصارا هستند که می گویند : هیچ گونه فرقی میان حالت حیض زنان وغیر حیض نیست ، همه گونه معاشرت حتی آمیزش جنسی ، باآنان بی مانع است !

مشرکان عرب به خصوص آنها که در «مدینه» زندگی می کردند ، کم و بیش به خلق و خوی یهود ، انس گرفته بودند و با زنان حائض مانند

یهود رفتار می کردند و در زمان عادت ماهیانه از آنها جدا می شدند ، همین اختلاف در آئین و افراط و تفریط های غیر قابل گذشت ، سبب شد که بعضی از مسلمانان از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در این باره سؤال کنند ، در پاسخ آنان این آیه نازل شد . (1)