شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 494

امام(علیه السلام) پذیرفت ، و دستور داد نیروها اسب های خود را علف دهند ، زین بر آنها نهند و آماده کارزار باشند ، و صبحگاهان که هنوز هوا تاریک بود ، دشمن را در حلقه محاصره گرفته ، به آنها حمله کردند و آنان را درهم شکستند ، عده ای را کشتند ، زنان و فرزندانشان را اسیر ، و اموال فراوانی را به غنیمت گرفتند .

سوره «و العادیات» نازل شد ، در حالی که هنوز سربازان اسلام به «مدینه» باز نگشته بودند ، پیغمبر خدا(صلی الله علیه وآله) آن روز برای نماز صبح آمد ، و این سوره را در نماز ، تلاوت فرمود ، بعد از پایان نماز ، اصحاب عرض کردند : این سوره ای است که ما تا به حال نشنیده بودیم ! .

فرمود : آری ، علی(علیه السلام) بر دشمنان پیروز شد ، و «جبرئیل» دیشب با آوردن این سوره ، به من بشارت داد .

چند روز بعد ، علی(علیه السلام) با غنائم و اسیران به «مدینه» وارد شد . (1)

بعضی معتقدند : این یکی از مصادیق روشن آیه است ، نه شأن نزول

.

پی نوشتها

شأن نزول : تفاخر و زیادت طلبی نا به جا ، از بی خردی است

مفسران معتقدند : این سوره درباره قبائلی نازل شد که بر یکدیگر تفاخر می کردند ، و با کثرت نفرات و جمعیت ، یا اموال و ثروت خود ، بر یکدیگر مباهات می نمودند ، تا آنجا که برای بالا بردن آمار نفرات قبیله ، به گورستان می رفتند و قبرهای مردگان هر قبیله را می شمردند !