شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 62

الم

اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ

نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْراهَ وَالاِْنْجیلَ

مِنْ قَبْلُ هُدیً لِلنّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ اللّهُ عَزیزٌ ذُو انْتِقام

الم .

معبودی جز خداوند یگانه زنده و پایدار و نگه دارنده ، نیست .

(همان کسی که) کتاب را به حق بر تو نازل کرد ، که با نشانه های کتب پیشین ، منطبق است ; و «تورات» و «انجیل» را .

پیش از آن ، برای هدایت مردم فرستاد ; و (نیز) کتابی که حق را از باطل مشخص می سازد ، نازل کرد ; کسانی که به آیات خدا کافر شدند ، کیفر شدیدی دارند ; و خداوند (برای کیفر بدکاران و کافران لجوج ، ) توانا و صاحب انتقام است .

شأن نزول : ملاقات فرستادگان مسیحیان با پیامبر اسلام(ص)

بعضی از مفسران می گویند : هشتاد و چند آیه از این سوره ، درباره فرستادگان و مسیحیان نجران(1) که به نمایندگی از طرف آنان برای تحقیق درباره اسلام به «مدینه» آمده بودند ، نازل شده است .