شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 84

ذیل آیه .

شأن نزول : توطئه ای برای بدنامی

درباره این دو آیه دو شأن نزول ذکر کرده اند :

در شأن نزول نخست آمده : کسی نزد پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) آمده اظهار داشت ما به تو همانند دیگران «سلام» می کنیم در حالی که به نظر ما چنین احترامی کافی نیست تقاضا داریم به ما اجازه دهی امتیازی برایت قائل شویم و تو را سجده کنیم !

پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود : «سجده برای غیر خدا جایز نیست ، پیامبرِ خود را تنها به عنوان یک بشر احترام کنید ولی حق او را بشناسید و از او پیروی نمائید» ! (1)

دوم این که : یکی از یهودیان به نام «ابو رافع» به اتفاق سرپرست هیئت اعزامی «نجران» در «مدینه» روزی خدمت پیامبر(صلی الله علیه وآله)آمده ، اظهار داشتند : آیا مایل هستی تو را پرستش کنیم و مقام الوهیت برای تو قائل شویم؟ !

(شاید آنها می پنداشتند : مخالفت پیغمبر(صلی الله علیه وآله) با الوهیت مسیح به خاطر این است که خود او سهمی از این موضوع ندارد ، بنابراین اگر او را به مقام الوهیت همچون مسیح بپذیرند ، از مخالفت خود دست بر می دارد و شاید هم این پیشنهاد توطئه ای برای بد نام کردن پیامبر(صلی الله علیه وآله) و منحرف ساختن افکار عمومی از او بود) .

پیغمبر(صلی الله علیه وآله) فرمود : مَعاذَ اللّهِ : «پناه بر خدا» که من اجازه دهم کسی جز پروردگار یگانه مورد پرستش قرار گیرد ، خداوند هرگز مرا برای چنین امری مبعوث نکرده است ! (2)

کَیْفَ یَهْدِی اللّهُ قَوْماً کَفَرُوا بَعْدَ إیمانِهِمْ وَ شَهِدُوا

أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ وَ اللّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظّالِمینَ