شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 87

کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند ، اگر چه روی زمین پر از طلا باشد ، و آن را به عنوان فدیه (و کفاره اعمال بد خویش) بپردازند ، هرگز از هیچ یک آنها قبول نخواهد شد ; و برای آنان ، مجازات دردناک است ; و یاورانی ندارند .

پی نوشتها

شأن نزول : مرگ در حال کفر

بعضی گفته اند : آیه اوّل ، در مورد اهل کتاب که قبل از بعثت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله)به او ایمان آورده بودند ، اما پس از مبعث به او کفر ورزیدند ، نازل شده . (1)

و بعضی دیگر گفته اند : در مورد «حارث بن سوید» و یازده نفر از یاران او که از اسلام برگشته بودند نازل شده ، ولی «حارث» پشیمان شد ، توبه کرد و چنان که در شأن نزول آیه قبل نیز اشاره شد یازده نفر از همراهان او به حال خود باقی ماندند و باز نگشتند و در پاسخ دعوت «حارث» به او گفتند :

ما در «مکّه» می مانیم و به کار خود بر ضد محمّد(صلی الله علیه وآله) ادامه می دهیم و انتظار شکست او را داریم ، اگر مقصود ما حاصل شد ، چه بهتر ، و در غیر این صورت راه توبه باز است و هر گاه برگردیم (او ما را می پذیرد و) درباره ما همان چیزی که درباره تو نازل شد ، نازل می گردد .

هنگامی که رسول اللّه(صلی الله علیه وآله) «مکّه» را فتح کرد ، بعضی از آنها وارد اسلام شدند و توبه آنها پذیرفته شد و اما در مورد

کسانی که در حال کفر از دنیا رفته بودند آیه دوم نازل گردید . (2)-(3)