شان نزول آیات قرآن برگرفته از تفسیر نمونه صفحه 9

بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ أَنْ یَکْفُرُوا بِما أَنْزَلَ اللّهُ بَغْیاً أَنْ یُنَزِّلَ اللّهُ مِنْ فَضْلِهِ عَلی مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ فَبائُوا بِغَضَب عَلی غَضَب وَ لِلْکافِرینَ عَذابٌ مُهینٌ .

و هنگامی که از طرف خداوند ، کتابی برای آنها آمد که موافق نشانه هائی بود که با خود داشتند ، و پیش از این ، به خود نوید پیروزی بر کافران می دادند با این همه ، هنگامی که این (کتاب ، و پیامبری) را که (از قبل) شناخته بودند نزد آنها آمد ، به او کافر شدند ; لعنت خدا بر کافران باد .

ولی آنها در مقابل بهای بدی ، خود را فروختند ; که به ناروا ، به آیاتی که خدا فرستاده بود ، کافر شدند . و معترض بودند ، چرا خداوند به فضل خویش ، بر هر کس از بندگانش بخواهد ، آیات خود را نازل می کند؟ ! از این رو به خشمی بعد از خشمی (از سوی خدا) گرفتار

شدند . و برای کافران مجازاتی خوارکننده است .

پی نوشتها

شأن نزول : یهود قبل از بعثت پیامبر(صلی الله علیه وآله) و بعد از بعثت !

از امام صادق(علیه السلام) در ذیل این آیات چنین نقل شده : «یهود در کتاب های خویش دیده بودند هجرتگاه پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) بین کوه «عیر» و کوه «اُحد» (دو کوه در دو طرف «مدینه») خواهد بود ، یهود از سرزمین خویش بیرون آمدند و در جستجوی سرزمین مهاجرت رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) پرداختند ، دراین میان به کوهی به نام«حداد»رسیدند .

گفتند : «حداد» همان «اُحد» است در همانجا متفرق شدند و هر گروهی در جایی مسکن گزیدند .

بعضی در سرزمین «تیما» .