موعظه: راه پیشگیری از نفو ذ شیطان در دل انسان صفحه 31

عهده گیرد.

« واعظ »، در درجه اوّل، خدا و پیامبران خدا هستند!

در ش_رافت و ج_لالت عنوان «وعظ» و «واعظ»، همین بس که ذات اقدس حقّ _ تعالی شأنه العزیز _ آن راپیش از همه کس به خود نسبت داده و فرموده است :

اِنَّ اللّه َ نِعِمّا یَعِظُکُمْ بِهِ : (1)

« خداوند، پند و اندرزهای خوبی به شما می دهد » .

و سپس این منصب عظیم را به رسول مکرّمش _ صلّی اللّه علیه و آله و سلّم _ اعطا نموده و می فرماید :

قُلْ اِنَّما اَعِظُکُمْ بِواحِدَهٍ : (2)

« بگو (ای پیامبر) شما راتنها به یک چیز اندرز می دهم » .

اُدْعُ اِلی سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکمَهِ و الْمَوعِظَهِ الْحَسَنَهِ : (3)

« با حکمت و اندرز نیکو، به راه پروردگارت دعوت نما ». همچنین کار وعظ و اندرز را یکی از شئون لقمان حکیم ارائه کرده و فرموده است :

وَ اِذْ قالَ لُقمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ یَعِظُهُ : (4)

« به ی_اد آر آن هنگام_ی را که لقمان به فرزندش _ در حالی که او راموعظه می کرد _ گفت ».

خداوند، قرآن کریم را بعنوان یک موعظه الهی که صادر شده از مقام

1- سوره نساء، آیه 58
2- سوره سبأ، آیه 46
3- سوره نحل، آیه 125
4- سوره لقمان، آیه 13