چهل حدیث حج(انصاریان) صفحه 118

حدیث:33

حلق رأس

آنان که سر از بندگی حق می‌پیچند، و در مسأله عبادت و اطاعت از مولا دچار کبر و خود بزرگ بینی می‌شوند و روی عبادت به خاک درگاه دوست نمی‌گذارند، نعمت می‌خورند و کفران نعمت می‌کنند، دل به حق نمی‌دهند، و رو به جانب حضرت او نمی‌آورند، از زحمات انبیا و امامان و اولیا قدردانی نمی‌نمایند و خود را از تجلّی آیات قرآن بر قلوبشان محروم می‌کنند، با حضرت محبوبصفا نمی‌نمایند و برای شستشو به خرابات عشق حق قدم نمی‌گذارند، باید بدانند که بتدریج دنیای باطن و عرصه‌گاه غیب وجودشان دچار تاریکی می‌شود و این تاریکی و چرکِ باطن، هر لحظه افزوده می‌گردد تا جایی که به انکار تمام حقایق برخیزند و به بی‌نهایت پستی و ذلت درون برسند و از این طریق قیامت خود را نیز به تاریکی و ظلمات دچار کنند، ظلماتی که از پس آن حسرتی سنگین بر دل نشیند، حسرتی که برای آن علاجی نخواهد بود.